Kalender van de Ziel

En ben ik in de diepten van de geest,
dan vervult zich in de grond van mijn ziel,
uit de liefdeswereld van het hart,
de lege waan van de eigenheid
met de vuurkracht van het wereldwoord.

40

Veertigste week
5 - 11 januari

Und bin ich in den Geistestiefen,
Erfüllt in meinen Seelengründen
Aus Herzens Liebewelten
Der Eigenheiten leerer Wahn
Sich mit des Weltenwortes Feuerkraft.

In de Nederlandse uitgave is inderdaad sprake van een spreukenkalender, maar in de taal van herkomst was het Seelenkalender en dat is volgens mij toch iets anders en meer passend bij de inhoud. De eerste uitgave dateert van 1912/1913 en later is er een tweede uitgave gekomen in 1918.

Er zijn precies 52 spreuken en dus voor iedere week heeft Rudolf Steiner er een gegeven.
De bedoeling is om de mens gevoelig en bewust te maken voor het jaarverloop in de wereld. Je kunt als het ware een beetje meebeleven wat er in de natuur plaatsvindt. De ziele-week-kalender start met Pasen begin april, maar omdat Pasen niet op een vaste datum valt kan dat jaarlijks verschillen. 

Het heeft lange tijd geduurd voordat ik er wat meer verbinding mee kreeg.

Ze klinken als je ze hardop opzegt gedragen, gewichtig , ook wel plechtig stemmig.

Sommige woorden zijn volledig nieuw en zul je niet in een woordenboek aantreffen. Het is meer een beeldentaal dan begrippentaal.

Toch voel je en besef je meteen dat het een zekere grootsheid en oneindigheid heeft. Iets bijna niet te bevatten magisch en  mysterieus.

Woorden als “ziel”, “geest” en “mensen-ik”  komen veelvuldig voor in de verheven spreuken van Rudolf Steiner en dat is ook begrijpelijk. Hij heeft  altijd in zijn visie op de mens  een drieledig mensbeeld  beschreven. We zijn niet alleen lichaam, een fysiek biologisch organisme, maar hebben daarnaast  een minder stoffelijk etherisch, een onstoffelijk geestelijk en een astraal/ziele-lichaam. Die geest is eeuwig, onsterfelijk en komt uit de geesteswereld , maar hult zich in een aards lichaam.  

  

Daarnaast vind je woorden als:

* wereldwijdten, hemelsverten en geestesdiepten

*  wereldzijn en wereldbestaan

*  zelfheid en zielendiepten

Het zijn woorden, begrippen waar je geen eenduidige omschrijving voor kunt geven. Ze geven eerder een stemming of trillingsgevoel aan, waardoor je wel een idee of vermoeden hebt wat er mee bedoeld wordt. Het zijn echter geen rationele begripsaanduidingen. Juist dat onbekende daagt uit om ieder woord afzonderlijk te "proeven" en te "verkennen" en blijft zo in je hoofd, hart en geest hangen. 

De woorden tezamen vormen een in elkaar grijpend en samenhangend web van veelomvattende klanken en vormen een afgerond geheel, zoals gedichten in een bepaalde rijmvorm.

Wat me ook altijd treft in de spreuken is dat er bijna altijd direct een verbinding is tussen ons mensen of ons fijnere ziele- geestdelen aan de ene kant en het allergrootste om ons heen de kosmos , het heelal en de wereldwijdten aan de andere kant. Meteen is er die relatie, dat perspectief dat het een gevoel van belangrijkheid geeft. 

Wij zijn niet die nietige aardebewoners die er niet toe doen en dus niet meetellen in de kosmos en het hele scheppingsproces. Integendeel, wij staan er volop in en vervullen mogelijk een belangrijke functie door ons bewust te zijn en ons af te stemmen op die grotere en hogere dimensie !

Wij worden als godsvertrouwde mensen/zielen aangesproken.

De spreuken zijn mooi vormgegeven en terug te vinden op de website van Antrovista en een aanrader voor ieder die iets van het wonderlijke en verhevene wil ervaren en beleven.  Er dagelijks even over mijmeren of mediteren is een zinvolle tijdsbesteding.

Zie   https://weekspreuken.antrovista.com/

Lees en mijmer ook eens over onderstaande weekspreuk die mij zeer intrigeert:

Door mij het licht van het denken
krachtdadig in het innerlijk te ontsteken,
belevenissen zinvol te duiden
vanuit de krachtbron van de wereldgeest,
ontvang ik nu mijn erfdeel van de zomer,
herfstrust en hoop ook voor de wintertijd.

29

Negenentwintigste week
20 - 26 oktober