Hereniging Antroposofie en Theosofie

 

Een Historische Gebeurtenis !

Medio oktober 2009 vond er een bijzondere bijeenkomst plaats in het internationaal Theosofisch Centrum te Naarden.

Wetenschappers uit verschillende geestelijke stromingen ontmoetten elkaar om te onderzoeken of een nieuw op te richten wetenschappelijk instituut voor spiritualiteit op enig draagvlak kan rekenen.

Initiatiefnemer was de Stichting Proklos die in 2008 met de conferentie ‘Omnipresent Mind’ het 50 jarig bestaan vierde van haar leerstoel ‘Metafysica in de geest van de theosofie’ aan de Universiteit Leiden. De leerstoel wordt bekleedt door prof. dr. H.Gerding die ook directeur is van het instituut voor parapsychologie te Utrecht ooit opgericht door Prof. Tenhaeff.

De feestelijkheden werden afgesloten met een bijeenkomst waarin zo’n dertig bij het werkveld van de leerstoel betrokkenen, vergaderden over de toekomst.

Daar is het voornemen ontstaan om een nieuw instituut op te richten dat een bredere wetenschappelijke status kan hebben.

Op de bijeenkomst waren zo’n 60 personen aanwezig, allen genodigden en veelal werkzaam in het hoger of wetenschappelijk onderwijs. Onder hen voornamelijk theosofen, antroposofen, parapsychologen, transpersoonlijke en geesteswetenschappers. Nooit eerder waren in Nederland zoveel spiritueel geïnteresseerde en wetenschappelijk geschoolde mensen bij elkaar.

Uit antroposofische kring waren aanwezig: Ignaz Andersson van de Iona–stichting, Hendrik Boswinkel, directeur van de Hogeschool voor Geesteswetenschappen en Jan Diek van Mansveld van het Lievegoed fonds.

Het doel van de bijeenkomst was om te komen tot de oprichting van een nieuw instituut, met als voorlopige naam: Institute for the Scientific Investigation of Spirituality (research, education, therapy), afgekort ISIS.

De afkorting zou al tot misverstanden kunnen leiden omdat er al een protonenversneller, een popband en een International Species Information System bestaan die dezelfde naam of afkorting gebruiken.

De Stichting Proklos wil komen tot het operationeel maken van dit instituut (organisatiestructuur, financiële armslag) waarbij zij de volgende

punten zien als onderdeel van de gezamenlijk vast te stellen doelstelling:

- Het vormen van een brug tussen wetenschap en spiritualiteit

- Het bieden van een platform (zowel virtueel als fysiek) voor spiritueel geïnteresseerden.

- Niet gebonden aan religie, of welke maatschappelijke organisatie dan ook

- Het verrichten van gezamenlijk wetenschappelijk onderzoek.

- Het streven naar een plek in het wetenschappelijk onderwijs.

- Het bieden van een ‘marktplaats’ voor (1) informatie- en hulpvragen m.b.t. spiritualiteit en voor (2) onderzoeksprojecten.

Zou dit een historische gebeurtenis worden ? Slaan theosofen en antroposofen de handen weer ineen ? Bijna 100 jaar geleden ontstonden deze twee geestelijke stromingen nadat Rudolf Steiner zich afsplitste van de theosofische vereniging en de antroposofie oprichtte. Steiner was het oneens met de leiding van de theosofen, die Krishnamurti als wedergeboorte van Christus beschouwden.

Een deel van de genodigden had vooraf aangegeven dat ze wel een korte opmaat wilde geven, in de vorm van een drie minutenpresentatie. Daarin gaven ze aan wat het belang van een nieuw gezamenlijk instituut zou kunnen zijn, hoe het zou moeten heten of waar het zich mee bezig moest houden. Al snel bleek echter een grote mate van spraakverwarring of nog erger een wereld van verschil in denken en visie!

De theosofische vereniging blijkt toch voornamelijk een club van senioren te zijn en dat is ook al meteen duidelijk als je de bibliotheek in de Besant hal bezoekt. Daar staan alleen stoffige boeken van decennia geleden en nog een kaartenbakje als administratiesysteem. De tijd is hier blijven stilstaan en van een nieuwe generatie theosofen is in Nederland kennelijk geen spoor te bekennen. Dat is in de antroposofische kring wel anders. Dankzij de verschillende werkgebieden zoals onderwijs, landbouw, sociale impuls, gezondheid- en gehandicaptenzorg is de ontwikkeling van kennis en inzicht doorgegaan en ook overgedragen naar nieuwe generaties. Via de Lievegoed Stichting wordt ook een leerstoel bekostigd en op de Hogeschool Helicon (pedagogische academie) wordt ook een bachelor- en mastersprogramma (master of liberal arts)aangeboden.

Aan het einde van de middag was mij wel duidelijk geworden dat het hoge gehalte aan academische eruditie zeker geen pré is voor het starten een nieuw gemeenschappelijk initiatief.

Toch is de nieuw gevormde initiatiefgroep ervan overtuigd dat dit instituut in het voorjaar van 2010 zal worden opgericht tijdens de conferentie ‘Omnipresent Mind 2010’ op 12 juni 2010. Veel succes, maar ik denk dat er nog een lange weg te gaan is.

 

 

2010: een hoopvol jaar !

Lezing Prof. Cees Zwart in Eindhoven

Medio december 2009 hield prof. Cees Zwart een lezing in het Novalis college te Eindhoven met als thema Nieuwe Gemeenschapsvorming. Zwart was daar op uitnodiging van de Eindhovense afdeling van de Antroposofische vereniging. In het licht van de verwachtingsvolle Kersttijd begon Zwart met de grote spirituele betekenis van de geboorte van Jezus, die na de doop in de Jordaan op 30 jarige leeftijd de Christus Jezus werd genoemd.

Jezus was de eerste persoon die het Christusbewustzijn naar de aarde heeft gebracht. Dat was niet alleen een historische gebeurtenis, maar daarmee heeft hij ook de weg vrijgemaakt voor ieder mens om dit Christusbewustzijn op de aarde tot uitdrukking te brengen indien wij ons hart daarvoor open stellen. Zoals we weten heeft Jezus, de Christus 3 jaar rondgetrokken en vele beproevingen doorstaan, maar ook wonderen verricht. Hij is aan het kruis gestorven op 33 jarige leeftijd. Zijn uitdrukking van de onvoorwaardelijke Godsliefde is een voorbeeld voor alle mensen: Christen of niet.

In de antroposofie is ook de 7 jaarscyclus heel belangrijk in verband met de levensfasen van de mens. Na drie keer zeven jaar is de mens volwassen (voor de wet). Rondom het 7e jaar is er de tandenwisseling (geboorte etherlichaam) en rond het 14e jaar vindt de geslachtsrijpheid plaats (geboorte astraal lichaam).

Zwart rekent voor dat als je van het jaartal 2010 het getal 21 aftrekt je dan uitkomt bij het getal 1989. Het jaar met de val van de Berlijnse Muur, maar ook als symbool van die Wende, de Ommekeer! Die gebeurtenis heeft ook de weg vrijgemaakt voor een groot aantal Oost Europese en een aantal Sovjet Unie Deelstaten om zich los te maken van het onvrije Communisme. In 1990 en 1991 verloor De Sovjet Unie bijna 1/3 van haar grondgebied, nadat een vijftiental deelrepublieken de onafhankelijkheid uitriepen: Armenië (aug.1990), Azerbeidzjan (okt.1991), Wit-Rusland (aug.1991), Estland 1991, Georgië (1991), Kazachstan (1991), Kirgizië (1991), Letland (1991), Litouwen (1991), Moldavië( 1991), Tadzjikistan(1191) , Turkmenistan(1991), Oekraïne (1991), Oezbekistan(1991).
Een enorme impact had dit alles op de landen en bevolkingen. Oekraïne is wat oppervlakte betreft groter dan enig ander Europees land en dat geldt zeker ook voor Kazachstand en Turkmenistan.
     

Reken je nog 21 jaar verder terug dan kom uit bij 1968. Het jaar van de Parijse studenten protesten en ook in Berlijn en later in Amsterdam de kop opstaken. Jonge volwassenen wilden hun ideeën in de wereld brengen van liefde en verdraagzaamheid van "Peace,No War", van Flower Power, van Provo en Kabouterbeweging. Een gemeenschappelijk protest tegen de oorlog Vietnam, Kernenergie en Kruisraketten volgden. Een emancipatiegolf volgde in de cultuur, kunst en op de universiteiten. Later werd die periode ook wel genoemd “De verbeelding aan de macht”.

Nog 21 jaar verder terug kom je uit bij 1947. Het jaar kort na de oprichting van de Verenigde Naties (1945) en net voor de vaststelling van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (1948), een unieke gebeurtenis in de geschiedenis.

Zwart wil op die manier duidelijk maken dat er sommige bijzondere momenten in de geschiedenis zijn waarop zeer onverwachte en positieve stappen of zelfs sprongen vooruit gemaakt kunnen worden, als de mensheid maar samen wil en moed toont.

Hopelijk zal 2010 zo’n jaar worden waarin de mensheid een grote stap zal zetten in de vele crises waarin wij momenteel verkeren: klimaatcrisis, milieucrisis, economische en financiële crisis, voedsel en armoedecrisis, gezondheidscrisis, zelfs wereldcrisis.
Maar iedere crises biedt tegelijkertijd ook een kans om iets nieuws en betekenisvols te realiseren !

In het decembernummer van het tijdschrift ODE stond ook een interview met Cees Zwart, getiteld "Het licht van Zwart". Daarin beschrijft hij ook het licht als hoop voor de toekomst maar ook de tegenkrachten, met als voorbeeld Obama. Deze tegenmachten zijn niet het ultieme kwaad maar juist ontwikkelingshelpers. De tegenkrachten of geesten der verwarring moeten met bewustzijnskracht tegemoet getreden worden. Dat is de enige weg en ook een weg van beproevingen.

 

Prof. C. Zwart heeft in mijn leven een belangrijke rol gespeeld. Zo heb ik hem 25 jaar geleden persoonlijk opgezocht in Villa Reehorst te Driebergen om te praten over een mogelijke functie bij het Organisatie adviesbureau NPI (Nederlands Pedagogisch Instituut dat later Instituut voor Organisatie ontwikkeling werd genoemd). Zelf was ik bijna afgestudeerd aan de Technische Universiteit te Eindhoven, studierichting Technische Bedrijfskunde en was ik betrokken bij de oprichting van een (derde) vrije basisschool in Eindhoven waar ik later ook bestuursfuncties heb vervuld.

In dat gesprek werd duidelijk dat er voor mij geen mogelijkheden waren bij het NPI . Daarom ben ik verder gaan zoeken en werd ik wel opgenomen in een andere antroposofische adviesgroep namelijk Commentor (met o.a. Nico Francken, Max Rutgers en Mouringh Boeke). Dat was voor mij een grote leerschool en de eerste grondige kennismaking met de Sociale Driegeleding. M.Boeke heeft aan de wieg gestaan van een driegeledingsopleiding samen met Dieter Brüll en John Hogervorst.

Helaas is Commentor als adviesgroep maar een paar jaar actief geweest en ontbrak het aan een sterke onderlinge verbondenheid.

Toen ik later docent werd bij de Faculteit Bedrijfskunde van de Erasmus Universiteit, ben ik zijn naam weer tegengekomen omdat hij daar buitengewoon Hoogleraar was en ook een cursus Sociale Driegeleding gaf.

Dat heeft mij geïnspireerd om ook een capita selecta te verzorgen over Sociale Driegeleding.

Na bijna 7 jaar EUR toch een overstap gemaakt naar de Hogeschool Fontys in Eindhoven bij de studierichting Technische Bedrijfskunde waar ik inmiddels 19 jaar werkzaam ben. Daar heb ik vakken ontwikkeld en gegeven op het gebied van HRM, Organisatiecultuur, Internationale Cultuurverschillen, Ethiek en Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen.

Ongeveer 10 jaar lang is Zwart’s boekje “Op weg naar een nieuwe cultuur van de arbeid “ door mij als verplichte literatuur voorgeschreven. Het was een prima opmaat voor zoiets als maatschappijcultuur of maatschappijfilosofie met betrekking tot het fenomeen arbeid.

Dat vond ik belangrijke bagage voor bijna afgestudeerde Technisch Bedrijfskundigen.

Met veel plezier en inspiratie heb ik het boekje vele malen gelezen en er les over gegeven. Sommige zinnen klinken nog bijna als betekenisvolle poëzie in mijn hoofd.

Eigenlijk kan ik wel zeggen dat Zwart voor mij een belangrijke inspirator is geweest. In 2006 heb ik na ruim 20 jarige bezinning op Sociale Driegeleding ook een eigen boekje “Trias Politica Ethica” geschreven dat is uitgegeven bij Nearchus te Assen.

Update 2019
Terugkijkend op 2010 kun je inderdaad constateren dat de vierde 21-jaar golf van emancipatie- bewegingen veel heeft losgemaakt en in een aantal Noord-Afrikaanse landen voor belangrijke veranderingen heeft gezorgd. Onder de noemer Arabische- of Noord-Afrikaanse Lente zijn er door grootschalige protesten en massademonstraties heel regimewisselingen geweest.
- In Tunesië begonnen de onrusten op 18 december 2010 en al op 14 januari 2011 was de regering omvergeworpen. De autoritaire en bijna dictatoriale Ben Aflik en de minister-president Ghannouchi moesten het veld ruimen, maar ook de staatspolitie werd opgedoekt, net als de voormalige regeringspartij RCD. Politieke gevangen werden vrijgelaten en er kwamen verkiezingen voor een grondwetgevende vergadering (okt. 2011).  Een  ingrijpende verandering ten goede voor de bevolking en emancipatie of vrijmaking van de onderdrukkende macht.
- In Algerije  begonnen de protesten eind december 2010 en eindigde in januari 2012. Ze hebben ervoor gezorgd dat er een einde kwam aan de al 19-jaar durende noodtoestand die regering en leger verregaande bevoegdheden gaf. Daarnaast werden er ook politieke concessies gegeven door president Bouteflika.
- In Egypte begonnen de onrusten op 25 januari 2011 en dat  leidde tot twee regeringen die omver geworpen werden. De eerste in februari 2011 en de tweede in juli 2013. President Mubarak moest aftreden , net als de minister-presidenten Nazif en Shafik en later volgde een berechting. De Staatsveiligheid- en Onderzoeksdienst werden opgeheven en ontbonden. De voormalige regeringspartij NDP werd opgedoekt. 
- In Jemen waren er protesten vanaf 27 januari 2011 en die gingen lange tijd door. In die periode werden ook twee regeringen omvergeworpen. De eerste in februari 2012 en de tweede in januari 2015 President Saleh droeg eind november 2011 de macht over aan de vice-president.
- In Libië begonnen de onrusten in februari 2011 en op 23 augustus was de regering omvergeworpen. President Al-Quadhafi moest het veld ruimen en is later ook omgekomen door ingrijpen van Navo-troepen en omringende landen onder VN-mandaat.
- In Marokko starten de onlusten op 20 februari 2011 en duurden tot maart-april 2012 . Er kwam een referendum over constitutionele hervormingen en koning Mohammed VI beloofde allerlei concessies zoals het respecteren van de burgerrechten en het aanpakken van de corruptie.
- In Syrië begonnen de gewelddadige demonstraties op 15 maart 2011 en zijn ontaard in een al bijna 9 jaar durende burgeroorlog waar verschillende coalities elkaar bestrijden  met steun van westerse landen zoals de Turkse Koerden en anderzijds Rusland, de VS en Frankrijk. Het heeft geleid tot een totale ontwrichting van het land en miljoenen vluchtelingen. De zittende president is echter niet verdreven. 
Daarnaast moet je ook niet de wereldwijde protesten vergeten na de banken- financiële en economische crises vanaf 2008. Denk aan de Occupy-beweging die startte vanaf sept. 2011 en de daaraan voorafgaande Spaanse protestbeweging Indignados (vanaf 15 mei 2011).

Ethiek & Wetenschap

Onderstaande tekst dateert van 1987 en was een weergave van een congres over genetische manipulatie

 

 

 

Filosofische & Ethische Dilemma's.

Dank zij het menselijke vernuft en inventiviteit/creativiteit is de mensheid erin geslaagd de natuur haar geheimen te ontfutselen en zelfs in te grijpen in de schepping. Historisch gezien kunnen we onderscheid maken naar:

- Mineraalveredeling omvat het delven van grondstoffen, deze zuiveren, veredelen, mengen en bewerken tot bruikbare materialen.. Begonnen met het ijzersmeedwerk(legenden vermelden dat deze Kunst geleerd werd van de Goden) en uiteindelijk tot het maken van allerlei "synthetische (kunst) stoffen".

Hier werd de natuur geconfronteerd met wezensvreemde stoffen waartegen de natuur niet bestand en opgewassen is. De mens in staat in te grijpen in de atoom/molecuulstructuur van stoffen.

- Plantveredeling waardoor het geleid heeft tot de mogelijkheid van permanente landbouwmethoden en later verder ontwikkeld door o.a. Lineaus met het doel rassen te kweken, te kruisen en te verbeteren om "betere" eigenschappen te krijgen. Hierbij kun je denken aan productieverhoging, resistentieverbetering en omgevingsaanpassing.

Negatieve ontwikkeling is dat het oermateriaal van planten gedurende decennia verzameld wordt door enkele grote bedrijven die daarmee een grote macht kunnen uitoefenen op de voedselvoorziening

van de mensheid. Gevolg zal zijn soortenarmoede.

- Dierveredeling ook hier geldt hetzelfde d.m.v. selectie komen tot rasverbeteringen, zuivere rassoorten en verbeterde eigenschappen en nieuwe rassen. Negatieve ontwikkelingen hormoon en metaalpreparaten die groei moeten bevorderen ten koste van de gezondheid.

- Mensveredeling ook wel aangeduid als genetische manipulatie. De ontdekking van de DNA-structuur heeft ons de sleutel tot het scheppingsgeheim gegeven. In iedere cel ligt de informatie van het hele lichaam besloten. Misschien het bewijs voor de uitspraak dat in de microkosmos ook de macrokosmos ligt besloten.

Zo bezien heeft de mens de heerschappij en de verantwoording over de schepping overgenomen. Er zijn geen natuurwetten die de mens in deze een beperking opleggen.

Het fundament van de hele natuur ligt besloten in de erfelijkheidsstructuur en DNA-code als basisbouwsteen voor de hele schepping dus zowel minerale ,planten-,dieren- en mensenrijk. Alle natuurrijken vormen een geheel.

 

Ethisch gesproken kun je niet stellen dat een ontdekking op zich een zegen of vloek voor de mensheid is. Het (on)heil hangt af van het gebruik van deze kennis, methoden en technieken. Het gebruiken, vermenigvuldigen en te gelde maken van ontdekkingen is het terrein van het economisch proces. Daar zou ethiek een voorname plaats moeten krijgen.

Het morele komt tot uiting in het doel dat we ermee willen bereiken. Wat staat ons in de weg om ons lichamelijk voertuig/instrument te verbeteren en verder te vervolmaken?

Gefaseerd zullen bij genetische manipulatie die methoden getolereerd worden die erfelijke ernstige afwijkingen/ziektes kunnen voorkomen. Dat zou nog passen binnen de door Hyppocrates opgestelde geneeskunst eed van “zieken genezen, het lijden verminderen en troost geven”.

In deze lijn zou kunstmatige bevruchting bij natuurlijke onvruchtbaarheid ook nog acceptabel zijn. Hoe zit het echter met het verbeteren van menselijke eigenschappen zoals intelligentie en persoonlijkheidsstructuur.

Daarmee komen we op vragen waarvoor de visionair A.Huxley in Brave New World al een afschrikwekkend scenario heeft uitgewerkt. Bij mineraal, plant en dier gebeurt het al. Dus waarom niet bij de mens? De vanzelfsprekendheid is het grootst bij mineraal en plant omdat daar geen sprake is van een zielenleven en dus lijden.

Dieren hebben wel gevoel ondanks dat verstoten we daartegen omwille van de mens.

Er zijn echter een aantal kanttekeningen te maken. Eenmaal ingrijpen in de natuur heeft consequenties en noopt

tot bijna voortdurend ingrijpen. Naast gewenste kunnen er ongewenste (bij)werkingen ontstaan waarbij vooral ook op langere termijn moet worden gekeken. Het leven is zo fascinerend en wonderbaarlijk door de grote

verscheidenheid aan soorten en mensen. Juist de verscheidenheid is een essentieel kenmerk. Aantasting daarvan, denk aan monoculturen bij planten en hun kwetsbaarheid, heeft grote gevolgen. Hoe hoger in het natuurrijk hoe groter de soortenrijkdom. Er zijn maar een vrij gering aantal elementen, een groter scala aan plantenfamilies, dierensoorten maar bij de mens is er sprake van maximale individualisering en dus diversiteit.

Denk daarbij ook aan gevolgen van machtsuitoefening/misbruik. Het mag niet monopoliseerbaar zijn.

- Het gaat dus ook vooral om de omvang of schaal waarop wordt ingegrepen. Grootschaligheid en eenzijdigheid zijn de grootste bedreiging voor het leven.

- Bescherming van het ecosysteem, de natuur en het leven is een groot goed waarbij je op vragen stuit waar die grenzen dan liggen. Waar ligt het begin van menswording? Bij de conceptie? Bij het begin van de levensvatbaarheid?

Al deze vragen gekoppeld aan de huidige wetenschappelijke, technische verworvenheden stellen hoge eisen aan het bewustzijn van de mens. Er klinkt een dringend appel om alert te zijn op waar men mee bezig is. Om met inachtneming van het menselijk individu grenzen te stellen. Niet wat kan, maar. wat je wil en waarom is belangrijk in het handelen.

Het bijzondere feit doet zich voor dat kennis en vermogens waarover vroeger slechts enkele individuen beschikten na lange inspanningen of spontaan, nu ter beschikking staan van de gehele mensheid.

De telefoon of de radio is een materiële manifestatie van het fenomeen telepathie(gedachteoverbrenging).

De televisie als uiterlijke tegenhanger van helderziende vermogens .

Het gebruik van (elektrische/magnetische) energie versus telekinese en paranormaal genezen.

Transport middelen versus de mogelijkheid van astraal reizen De effecten Kernenergie zijn vergelijkbaar met (de)materialisatie vermogens van hoge ingewijden als blijk van hun kosmisch bewustzijn.

 

De wegen die leiden tot deze resultaten staan diametraal tegenover elkaar. De ene is de uiterlijke materiële weg/ontwikkeling en de andere is de innerlijke/geestelijke ontwikkelingsweg.

Een belangrijk verschil is dat het gebruik in het ene geval voor iedereen mogelijk is (mits wat scholing/opleiding) terwijl bij het andere dat slechts mogelijk voor individuen als resultaat van een innerlijke scholings/inwijdingsweg.

De methoden zijn ook verschillend. In het materiële vlak wordt de natuur op de pijnbank gelegd en gefolterd om de geheimen te ontfutselen, alles wordt ontleed nadat het leven eerst is verdreven.

In het andere geval vindt het plaats met natuurlijke methoden binnen het leven en alleen door geestelijke inspanning. De richting is ook verschillend. In het ene geval tracht het stoffelijke, materiële haar wil op te leggen aan het niet- stoffelijke. In het andere geval tracht de geest de stof te verlichten en te doorlichten.

Let wel het is niet zo dat de ene weg goed en de andere slecht is. Op het geestelijke pad zijn ook voet angels, klemmen en afgronden waarin men terecht kan komen. Bezetenheid, het doorbranden van het gevoelige zenuwstelsel zijn voorbeelden daarvan.

Ook hier geldt dat men vanuit de goede motieven en goede oogmerken een bewuste, geleidelijke weg bewandeld; stap voor stap en indachtig het evolutieproces . Het gaat er veel meer om een evenwicht, een synthese en integratie te bewerkstelligen. Het geestelijke en stoffelijke in harmonie.

Het is maar al te waar dat welvaart niet per definitie leidt tot welzijn. Technische verworvenheden hebben maar in geringe mate bijgedragen tot menselijke weldaden. De radio, televisie en media die de mens bijna overvallen of overweldigen en tot slaaf maken, wilsverzwakking en uitputting veroorzaken.

Hoe groter het vermogen om informatie vast te leggen, weer te geven en te bewaren, hoe geringer de inhoud(aan onvergankelijke wijsheden) die de moeite van het bewaren waard zijn. Het transport dat mensen in staat stelt grote afstanden af te leggen heeft alleen maar geresulteerd in een nog dwangmatiger tijdsbesef i.p.v. tijdwinst.

De beschikbaarheid van energie heeft ons alleen maar afhankelijker ervan gemaakt.

Dankzij de permanente landbouwmethoden zouden we de natuur in mindere mate hoeven te gebruiken en te exploiteren. Het tegendeel is waar namelijk toenemende uitbuiting, uitputting en vervuiling.

Hoe meer besturingstechnologie hoe minder de mens in staat is de natuur in juiste banen te leiden/sturen, laat staan zijn eigen organisme .

Een hele serie paradoxen die onderwerp van bezinning kunnen zijn. Bezinning dan wel in de brede betekenis. Niet alleen rationeel, logisch overwegen maar vooral intuïtief, imaginatief verbeelden, inleven en doordringen.

 

 

Religieuze belevenissen

Religieuze belevenissen. Gesprekken over het ervaren van God.

Uitgeverij Van Gennep, Amsterdam 2007, 336 blz, prijs 14,95 euro.
Redacteur Koert van der Velde heeft de afgelopen twee jaar in de rubriek "De verdieping" in dagblad Trouw vele verhalen en interviews gepubliceerd van lezers die hun wonderlijke of religieuze ervaringen op papier gezet hebben.
Deze artikelen zijn nu gebundeld in een zeer lezenswaardig boek met een grote en interessante diversiteit aan ervaringen.
Vergelijkbaar met het boek "Engelen"van H.Moolenburgh, de huisarts die zijn patiënten vroeg naar ervaringen met Engelen en daarover een heel boek heeft geschreven.
Ook in lijn daarmee het boek van professor Pim van Lommel "Eindeloos Bewustzijn" over de bijna dood ervaringen van patiënten die kortstondig klinisch dood verklaard waren.

ISBN 9789 055 158812

Het hele boek is digitaal verschenen:
https://koertvandervelde.nl/inhoud/Religieuze%20belevenissen%20boek.pdf

Persoonlijke Beleving

Onderstaand artikel staat in het boek Religieuze Belevenissen

Mijn religieuze ervaring

Als kind ben ik rooms-katholiek opgevoed. Dat betekende concreet bijna alle zondagen naar de kerk voor de H. Mis. Door de jaren heen heb ik als kind alle evangeliën en lezingen daarover uit de bijbel vele malen voorbij horen komen en met name de steeds terugkomende verhalen rondom de Kerstmis, Pasen, Pinksteren en Hemelvaart.

Maar zoals een kind in zijn ontwikkeling ook op een zeker moment te horen krijgt dat de paashaas niet bestaat en er ook geen Sinterklaas is, zo neemt een puber op een bepaalde leeftijd ook afstand van deze bijbelverhalen en het blinde geloof daarin.

De op de middelbare school gestimuleerde rationele en intellectuele ontwikkeling heeft bij mij voortgeduurd tot het eind van een universitaire studie. Toch bleef een deel van mijn wezen nieuwsgierig, naar andere meer fundamentele zaken van geest en ziel.

Daarom koos ik in de jaren tachtig, tijdens de hausse aan sensitivity-trainingen, voor een “48- uurs intensive-training” in een vormingscentrum in Drenthe met circa twintig deelnemers.

Dit was helemaal geen praatweekend, maar volledig ervaringsgericht. In dat weekend werd er niet gegeten, maar slechts gedronken en stonden er zware lichamelijke oefeningen op het programma. Soms urenlang intensieve dansen afgewisseld met meer meditatieve, naar binnen gerichte oefeningen, geblinddoekte wandelingen in de bossen onder begeleiding, dan weer een marathon met rennen in een zaal. Allerlei ademhalingsoefeningen, maar ook tai chi-oefeningen.

Daar waar je verstand verwachtte dat de uitputting en instorting nabij was, bleek het omgekeerde. Je werd helderder, energieker en fysieke grenzen verdwenen.

Op een gegeven moment gebeurde er iets heel bijzonders. Daar waar ik me eerder stoorde of lichtelijk ergerde aan irritante eigenschappen of voorvallen van mijn medecursisten, kwam ik in een sfeer van volledige en onvoorwaardelijke liefde waarbij alle verschillen tussen mensen verdwenen en ik letterlijk één was met hen.

Als ik mensen in de ogen keek leek het alsof ik in mijn eigen hart keek. De menselijke liefde is altijd voorwaardelijk en ook deels egoïstisch. Hier gebeurde iets dat onvoorwaardelijk en volledig was en dat ik alleen als goddelijke liefde kan aanduiden.

Het hing in de ruimte en verbond alle mensen met elkaar en het straalde uit ieders ogen.

Het gaf een gevoel van gelukzaligheid die ongekend was. Een volledige acceptatie van de ander zonder enige terughouding; oud of jong, dik of dun, donker of licht, man of vrouw.

De ervaring dat we allemaal goddelijke wezens zijn, gelijk zijn en een geheel vormen, namelijk het rijk Gods.

Deze belevenis heeft uren geduurd en als ik daarna muziek hoorde, leek het alsof ik in de muziek zat en ieder klank en woord volledig in me opnam en begreep. Later werd er een tekstbandje gedraaid van een lezing. Nog nooit heb ik zo helder en volledig ieder woord en iedere betekenis begrepen. Het leek alsof dit lied en deze tekst speciaal voor mij persoonlijk bedoeld waren. Achteraf pratend met medecursisten gaven zij dezelfde ervaring weer. Het is nu circa 25 jaar geleden en ik herinner het me nog als de dag van gisteren .

Later heb ik gelezen dat sommigen dit hebben beschreven in termen van Verlichting, zoals Boeddha en andere spirituele leiders.

Vanuit mijn rooms katholieke achtergrond heb ik veel later mijn ervaring aangeduid als een Pinksterervaring, zoals in het nieuwe testament staat beschreven.

De apostelen die na de dood van Jezus Christus en diens Verrijzenis radeloos en ontmoedigd achterbleven en zich in een huis opsloten, teruggetrokken van de wereld.

Daarna volgde het nederdalen van de Heilige Geest in de vorm van vurige vlammen die op de hoofden van de apostelen neerdaalden en hen inspireerde en verlichtte. Vervolgens waren zij in staat in alle talen hun geloofsovertuiging en ervaringen uit te dragen naar alle volken en ieder in verschillende windrichtingen.

In dit beeld herken ik in mijn ervaring en weet met zekerheid dat deze religieuze ervaring authentiek en heel betekenisvol is.

Voor het digitale boek zie:
https://koertvandervelde.nl/inhoud/Religieuze%20belevenissen%20boek.pdf

Een andere visie op Genetische Manipulatie

Gepubliceerd in Sfinx Jaargang 1994 nummer 5

Genetische manipulatie:
een perspectief vanuit de geest

Het in kaart brengen van het menselijke erfelijkheidsmateriaal (DNA) vordert met rasse schreden en de tijd nadert, dat wetenschappers er daadwerkelijk aan kunnen gaan sleutelen. Deze 'genetische manipulatie' lijkt heel wat te beloven: niets minder dan een mensheid die in de toekomst niet meer hoeft te lijden onder erfelijke afwijkingen en de daaruit voortvloeiende ziekten. En zelfs niet onder ziekten die we momenteel nog beschouwen als verschijnselen die 'er nu eenmaal bijhoren', zoals mazelen of de bof. Maar zijn deze plannen om het leven naar onze hand te zetten inderdaad alleen maar heilzaam? Of manipuleren we meer dan goed voor ons is? Een verkenning, mede aan de hand van persoonlijke belevenissen.

De manier waarop wetenschappers en media het onderwerp 'genetische manipulatie' belichten, heeft vaak iets van hoogmoed en zelfgenoegzaamheid. Niet voor niets gaf de VPRO - toch allang geen confessionele omroep meer - een serie programma's hierover de titel Beter dan God. Wie gelooft in toeval en in de stelling dat al onze» eigenschappen verankerd liggen in het erfelijkheidsmateriaal, kan niet anders dan concluderen dat God inderdaad iets te verbeteren heeft overgelaten. Vanuit zo'n perspectief lijken de beloften van de wetenschap terecht en mooi: geen erfelijke ziekten meer, geen ongewenste eigenschappen als aanleg voor alcoholisme of gewelddadigheid, de uitbanning van 'het kankergen' en wat dies meer zij. Alle historische verschillen tussen rassen, soorten, dieren- en mensenrijk zouden zijn op te heffen - alle eigenschappen van bijna alle levende wezens worden onderling uitwisselbaar. Het lijkt wel een soort materialistische weg om tot kosmische eenheid te komen. En als we dat niet willen? Geen probleem -we kunnen ook het tegenovergestelde doen: het aantal variaties tussen en binnen soorten juist nog veel groter maken. Er is al een 'scheit' gecreëerd, evenals een kruising tussen tomaat en appel. Nu nog een 'aardigheidje' dat doet dromen over meer... maar wordt het dan niet een nachtmerrie?

De overheid ziet de bui eigenlijk al wel hangen en heeft ethische commissies in het leven geroepen om wildgroei te voorkomen. Maar het is de vraag of ethici wel een dam kunnen opwerpen tegen de ongekende zegeningen van de wetenschap. De beloften zijn zo groots dat je van goeden huize moet komen om je niet te laten vastpraten door het verwijt dat je iemand onnodig met een ziekte opscheept. En in dit wetenschappelijk-rationalistische tijdperk kun je niet meer aankomen met het idee dat God het zus of zo heeft gewild. In feite gaan theologen steeds verder in dit materialistische wereldbeeld mee. Het lijkt wel alsof de oude denkkaders voor ethiek steeds meer wegvallen. Ethiek is teruggebracht tot een eigenaardig specialisme van al even eigenaardige lieden. In plaats van zelf na te denken over waar je in 's hemelsnaam mee bezig bent, wordt soms simpelweg de vraag gesteld of Kuitert het toelaatbaar vindt. Maar er is nog wel meer dan het klassieke christelijke of kerkelijke gedachtegoed, als we ons willen bezinnen op de ethiek rond genetische manipulatie. Zoals bijvoorbeeld Oosterse en Westerse inzichten inzake reïncarnatie en karma. Je kunt er van mening over verschillen - maar kunnen we zulke inzichten terecht negeren?

De invloed van het geestwezen.

Wat als het Christendom altijd al gelijk had met de stelling dat de mens niet zomaar een lichaam is waarvan de hersenen als een soort bijproduct bewustzijn voortbrengen? Wat als we werkelijk een geïncarneerde ziel zijn die op aarde komt om zich te ontwikkelen, om door ervaringen heen te gaan en zich zo te zuiveren en zich voor te bereiden op een volgend leven - of dat nu weer op aarde is, dan wel in een 'hiernamaals' ? Dat zulke vragen een heel ander licht werpen op genetische manipulatie, wordt mij vooral duidelijk uit de antroposofie, de geesteswetenschappelijke benadering van Rudolf Steiner.

Daarin komen elementen uit het joods-christelijke en Oosterse gedachtegoed samen, met het accent op een Westerse visie op reïncarnatie en karma.

De mens is in deze visie een geestwezen met individuele eigenschappen en intenties, een wezen dat zich in opeenvolgende incarnaties in een fysiek lichaam (als tijdelijk voertuig) hult. In wat voor lichaam dit geestwezen terecht komt, is alles behalve toevallig. Volgens Steiner zoekt het geestelijke menswezen zijn toekomstige ouders zelf uit. Die keuze hangt van verschillende factoren af. Wat bijvoorbeeld voorop kan staan, is dat er nog oude onderlinge verwikkelingen uit vorige levens met een bepaald ouderpaar zijn uit te werken. Of dat een geboorte en het opgroeien bij deze mensen om andere redenen het beste aansluit bij de iemands ontwikkeling tot nu toe. Ontwikkelingskansen hangen immers mede af van het gezin, de wijdere familie en ook de samenleving waarin men opgroeit. En ook van het erfelijkheidsmateriaal van de ouders, dat bijvoorbeeld heel bepalend kan zijn voor de gevoeligheid van het nieuwe lichaam, het waarnemingsvermogen enzovoort.

Je wezen is er dus wel degelijk bij als er een aardse belichaming wordt voorbereid. Volgens Steiner grijpt het geestwezen zelfs in de embryonale ontwikkeling in. Anders gezegd: naast de ontwikkeling puur op basis van het erfelijkheidsmateriaal is er al voor de geboorte een invloed vanuit de geestelijke wereld waarin het wezen voordien vertoeft. Het erfelijkheidsmateriaal is de basis, het grondpatroon voor de lichamelijke ontwikkeling, en het wezen drukt daar zijn eigen stempel op. Maar dat laatste kan niet evengoed bij onverschillig welk basismateriaal. Beide invloeden moeten op elkaar kunnen aansluiten.

De invloed van het wezen vindt aanvankelijk plaats 'van buitenaf, en als het wezen eenmaal in het embryo is ingedaald (vanaf ongeveer de derde week) direct en van binnenuit. Het is misschien moeilijk voorstelbaar en even wennen.

De aanwezigheid van dit geestwezen is soms voor of bij de conceptie ervaarbaar. Mijn vrouw en ik beleefden dat bijvoorbeeld heel duidelijk bij de conceptie van ons oudste kind. In de eerste plaats was onze seksuele samensmelting veel intenser dan anders, maar we ervoeren bovendien een sterke 'aanwezigheid' die gelukzalige golven uitstraalde. Een aanwezigheid die de versmelting als het ware vleugels gaf en ons in een vredige gelukzaligheid verbond. Ook al enige tijd daarvoor bespeurde mijn vrouw iets: een lichtje in haar voorhoofd, merkbaar als ze haar ogen sloot, en toenemend in intensiteit. En nog lange tijd na de conceptie voelde ze een warme gloed in haar onderbuik terwijl de Intensiteit van het innerlijke licht verder groeide. Ze vertelde dat de eerste weken van de zwangerschap de gelukkigste in haar leven waren, vervuld van het gevoel dat haar alle kracht en energie geschonken werd. Voor mij leek het wel alsof ze iemand anders was geworden. De verandering in haar manier van doen, haar manier van er zijn, leek niet alleen maar het gevolg te zijn van wijzigingen in haar hormoonhuishouding.

Eerder was het alsof een ander wezen mede bezit van haar lichaam had genomen. Het typische is ook dat er bij haar andere zwangerschappen - we kregen nog twee kinderen – steeds totaal andere wezenstrekken naar voren kwamen; inderdaad alsof de aanwezigheid van weer heel andere individuen door haar heen scheen.

De conceptieshock.

Het bovenstaande staat in een nogal schril contrast met de gang van zaken bij reageerbuisbevruchting. Het hele gebeuren wordt dan gereduceerd tot een kille, mechanische aangelegenheid. Vanuit het in onze cultuur overheersende mens- en wereldbeeld kan men denken dat het incarnerende wezen daar geen last van heeft; sterker nog, in dat wereldbeeld is er geen sprake van een incarnerend wezen. Maar ook in spiritueel geïnteresseerde kringen wordt er nogal eens vanuit gegaan dat het wezen of de ziel zich rond de conceptie van niets bewust is. Er is echter naast het bovenstaande nog iets om ter harte te nemen: de visie van de Nederlandse psychiater M. Lietaert Peerbolte. 

Hij stelde in de zestiger jaren dat we niet alleen een geboorteshock maar ook een conceptieshock doormaken. Hij beschreef de conceptie als een heel krachtige energetische gebeurtenis. De schok wordt voor de incarnerende ziel verzacht wanneer het aanstaande ouderpaar in diepe harmonie samen is. Lietaert Peerbolte meende zelfs dat als er tijdens de conceptie sprake is van een volmaakte liefde tussen man en vrouw, de nieuwe vrucht kan opgroeien tot een kind dat vrij is van agressie. Als dat waar is, wordt het contrast tussen een natuurlijke verwekking en de moderne technologie nog scherper. Het gesleutel rond de conceptie introduceert dan de reageerbuisshock en de shock van ingevroren worden, om nog maar niet te spreken van allerlei geëxperimenteer met embryo's.

We stuiten hier op een gruwelijke paradox: kennelijk hebben we voor onze gezondheid ingrepen over, die heel ziek en ziekmakend zijn. En dat omdat we ziekte als aartsvijand beschouwen. Het motto lijkt wel 'Gezondheid tegen elke prijs!' terwijl we daar uiteindelijk een averechts effect mee dreigen te bereiken. Intussen kunnen we, naar mijn mening, beter weten. Wanneer we 'gezondheid' ruimer opvatten - als heelheid en welzijn in de breedste zin van het woord -dan krijgt ziekte een andere betekenis, namelijk als een soms noodzakelijk onderdeel van het proces van groeien naar heelheid. Het is vaak heel bewonderenswaardig en zelfs prachtig om te zien hoe mensen door ziekte kunnen groeien, wat ze soms aan bijzondere gaven en geestkracht kunnen ontwikkelen door een ziekte te overwinnen. Een te ver doorgevoerde uitbanning van ziekten zou betekenen dat we onszelf (met name toekomstige generaties) zulke groeikansen onthouden. 

Rudolf Steiner stelde zelfs eens dat 'de zielen meer lijden naarmate de lichamen gezonder zijn.' Het ziele- of geesteswezen zou volgens hem 'verdorren' als er in het lichaam te weinig gebeurt om zich aan te schaven. Met andere woorden: ziekte en lijden kunnen van grote betekenis zijn op onze weg van bewustwording en geestelijke ontwikkeling. Kan genetische manipulatie die groei ooit overbodig maken? Ja, als het onze bestemming zou zijn om zielloze robots te worden!

De evolutie van het menselijk lichaam

In de pogingen om het beter te doen dan God gaat de wetenschap nog aan iets anders voorbij, als we mogen aannemen wat Steiner daar in 1923 al over zei (het is na te lezen in zijn boek 'Mens, lot en wereldontwikkeling'). De periode tussen levens op aarde in zou het geestelijke wezen van ieder mens doorbrengen met werkzaamheden, gericht op het ontwerpen en bouwen van de geestelijke vorm van het toekomstig menselijk lichaam. Dat gebeurt dan in samenwerking met an­dere, ook hogere geestelijke wezens. Deze geestelijke arbeid is volgens Steiner het meest verhevene en creatieve waartoe een mens in staat is - de participatie in het scheppen vanuit de geestelijke wereld. Met andere woorden: ook vanuit die dimensie wordt aan onze evolutie gewerkt. We zouden kunnen zeggen dat ook van daaruit aan een soort genetische manipulatie wordt gedaan, maar dan vanuit een veel meer omvattende kennis van- en een veel hoger inzicht in de schepping en onze bestemming.

Steiners visie is misschien moeilijk aan te nemen, net zoals de hierboven gesignaleerde inzichten van Lietaert Peerbolte. Of zij gelijk hebben, valt niet wetenschappelijk aan te tonen - althans niet naar de normen van de westerse we­tenschap. Misschien zal toekomstig onderzoek naar de levensloop van reageerbuisbabies verschillen tussen hen en natuurlijk verwekte kinderen aan het licht brengen.       De invloed vanuit de geestelijke wereld lijkt zich echter geheel aan uiterlijk gerichte onderzoeksmethoden te onttrekken.

Recent hypnotherapie onderzoek lijkt de visie op de geestelijke wereld van Steiner te bevestigen. 

Een voor mij uitgesproken onderzoek is dat van dr. Michaël Newton die vanaf 1947 als hypnotherapeut werkzaam is geweest en honderden mensen in een lichte vorm van hypnose of hypnotherapie heeft teruggebracht naar hun eigen jeugd, vorige levens maar ook naar ervaringen tussen twee aardse levens (“the afterlife” or “In between lives”) . Newton’s  eerste boek waarin hij dat beschrijft heet:  “Journey of Souls” (reis van de zielen). Later kwam ook zijn tweede boek uit “Destiny of Souls”

Dat is zo uitgebreid door deze Newton verzameld en door vele verschillende personen beschreven, dat ook hier op een  wetenschappelijke manier het algemene verloop is vastgelegd . De reis van iedere menselijke ziel na het overlijden of sterven van het aardse lichaam is onder te verdelen in tien fasen:

    1.  Dood en vertrek

 Na het overlijden blijf je nog enige tijd in de buurt van je fysieke lichaam, maar dan in een astrale of geestelijke vorm zodat anderen jou niet kunnen zien. Daar neem je waar wat er gebeurt en hoe je omgeving reageert op het heengaan zonder zelf echte emoties te hebben. Er is wel een gevoel van waardering als vrienden en familie met respect over de overledene spreken. Na enige tijd realiseer je je dat je moet vertrekken en wordt je naar iets anders getrokken door een extatisch gevoel van vrijheid en briljant licht.  

 2. Poort naar geestelijke wereld

Zoals bij bijna dood ervaringen gaan zielen door een donkere tunnel met aan het eind licht. Het lijkt ook alsof het voorafgaande leven in vogelvlucht en tot in grote details herbeleefd wordt. Eenmaal aangekomen bij het licht ervaren zielen prachtige kleuren, vormen en geluiden in een sprookjesachtig natuurlijk landschap  Soms lijken deze plaatsen enigszins bekend als een vergezicht of uitzicht vanaf een berg en zijn daarmee dan ook zeer vertrouwd. Meestal ontmoet je er bekenden of een wijze gids die je verwelkomt, gerust stelt en opmontert. 

 3.“Thuiskomen”.

Hiermee kom je terecht bij je geestelijke “peer-group”, je zielsverwanten,  de groep waar je gezien je ontwikkelingsgraad “bij hoort” en met wie je eerder ook meerdere levens hebt doorgebracht en nog zult gaan doorbrengen. Daar zijn zielen bij die ook nog op aarde kunnen leven, maar dus in het hiernamaals zijn in hun energetische lichaamsvorm . Dat is een hartverwarmende ervaring om deze oude, vertrouwde mensen/zielen weer te ontmoeten na zo’n lange periode. Je wordt overstelpt met een gevoel van liefde, acceptatie en verlangen om hier te zijn en te blijven . Tegelijkertijd krijgt je steeds meer herinneringen van vorige levens en eerdere ervaringen.  

 4. Oriëntatie.

Allereerst is er een fase van  energetische gezondmaking.  Oud zeer, trauma’s , verdriet en heftige gevoelens worden gereinigd, behandeld of schoongemaakt  in een soort lichtbad/ douche waar je doorheen gaat. In een ziekenhuisachtige omgeving wordt je weer in balans gebracht. Daarna volgt een coaching of counseling periode met je liefdevolle gids, die je helpt terug te kijken op je vorige leven en na te gaan of je verwachtingen zijn uitgekomen en voornemens  zijn gerealiseerd. Rudolf Steiner heeft deze gids ook wel de “kleine Wachter” genoemd. In een later stadium ontmoet de ziel ook een zeer hoog ontwikkelde groep,  de raad van Meesters of Raad van Ouderen, die Rudolf Steiner "de Grote Wachter" heeft genoemd, die je ook helpen de goede keuze te maken voor een volgend leven. 
   

  5. Transitie.

Deze fase is misschien wel de meest hartbrekende of enerverende periode in het hiernamaals. We gaan naar een soort open gebied, waar we zielen zien komen en gaan zoals op een trein- of metrostation, maar dan op een enorme schaal. Er is geen zwaartekracht dus het lijkt meer op een web van interacterende energetische tunnels, die zielen naar hun mogelijke toekomstige bestemming brengen. Ze reizen langs lijnen van licht en staan telepathisch in contact met dierbaren.
  

  6. Positionering.

Hierbij komen we in een schoolachtige omgeving, waar we ook veel bekenden ontmoeten in groepen van zo’n vijftien personen, een soort “Inner Circle”. In deze setting houden we ons bezig met ons levensboek dat er enerzijds uitziet als een dik in leer ingebonden boek, maar anderzijds ook een holografische projectietechnologie in zich heeft. Iedere bladzijde komt overeen met een periode uit onze levens , levendig verbeeldt tot in ieder detail. De nadruk ligt er ook op dat we ons nu  verplaatsen en kunnen invoelen wat we bij andere mensen hebben teweeggebracht. Ook de slechte gebeurtenissen worden herbeleefd.  Voor de al verder gevorderde zielen is er ook gelegenheid om hele andere taken of bezigheden te verrichten, zoals meehelpen aan het scheppen van levensvormen op aarde-achtige planeten die nog achter lopen in hun ontwikkeling. De geestelijke zielen zijn daadwerkelijk scheppers. Het is ook een soort van recreatieperiode.
    

  7. Keuze voor volgend leven

Vroeger of later komt er een moment waarop je de keuze maakt om je voor te bereiden op een volgend aardeleven. Dat voelt in eerste instantie als een angstaanjagend moeilijk proces, want je verlaat de beschermde en liefdevolle geestelijke wereld en komt weer in moeilijke aardse omstandigheden. In vroeger tijden lag er gemiddeld zo’n tweehonderd jaar tussen incarnaties maar vanaf 1700 is dat eens per honderd jaar . Er wordt gezegd dat je in een soort futuristische cockpit terecht komt met verschillende beeldschermen die je indrukken geven van verschillende mogelijke levens  voor een volgende keer. Met een controlepaneel kun je vooruit en terugkijken in die levens. In sommige gevallen kun je (vrijwillig) kiezen voor een volgend levend dat misschien vrij abrupt zal eindigen op bijvoorbeeld  jeugdige leeftijd door ziekte of ongeluk. Dat stelt je dan in staat een groot deel van je karma “snel” in te lossen. 

        

  8. Keuze voor nieuw lichaam

Hierbij kun je kiezen welk fysiek instrument je gaat meenemen op je reis naar de aarde. Gezond of juist niet. Groot en gezond of juist zwak en behoeftig. Dat stelt je in staat bepaalde ervaringen te ondergaan. Vooraf kunnen we voelen en zien hoe dat lichaam zal zijn en hoe een lichaam “denkt”!

  9. Voorbereiding en inchecken.

In deze fase ontmoeten we dierbaren die we in een volgend leven zullen tegenkomen en plannen we ook bijzondere synchroniciteitsgebeurtenissen die we ons hopelijk zullen herinneren. Symbolen of sleutelmomenten zullen we ons inprenten die bepalend zijn, bijvoorbeeld  wie onze levenspartner zal zijn.  Na al deze voorbereidingen treffen we nog de Raad van Ouderen  met een serene uitstraling , die onze voornemens willen horen en ons op het hart drukken om onze idealen te realiseren in dat volgende leven als een soort laatste peptalk.
  

 10. Nieuwe geboorte 

Hierbij verliezen we het bewustzijn en gaan we ook door een  soort van tunnel en worden uiteindelijk geboren.          

Dus de hamvraag is: " kunnen we het risico lopen dat we deze overtuigingen ten onrechte van de hand wijzen of negeren? Sterker nog: "mogen we het risico lopen dat we vanuit ons beperkte weten – zeg maar: onze onwetendheid - iets doen wat erop kan uitdraaien dat we de waarheid hieromtrent nooit achterhalen"?!