Afb. Boekomslag en Stèle uit Berlijns Oudheidkundig Museum: God daalt neer uit de
hemel?
In dit boek uit
1984 neemt Von Däniken ons mee naar antieke steden in Midden-Amerika zoals Tikal
en Palenque waar zelfs een trappiramide is gevonden die groter is dan die van
Gizeh in Egypte. Op de inmiddels bekende manier en als een volleerd reisleider
maakt deze Zwitserse journalist ons bekend met oeroude tijden en volken zoals
de Maya’s , Inka’s, Tolmeken en de voorouders van de Hopi-indianen. Hij maakt
ons ook deelgenoot van vele verassende ontdekkingen. Zo hadden de oude
Inkasteden bijvoorbeeld al een riolering en watertoilet en ook toen al een
uitgebreid straten- en wegennet. Dat laatste is bijzonder omdat hier duizenden
jaren geleden het wiel nog niet was uitgevonden. Afbeeldingen met wielen en zelfs een stenen
hobbelpaard met wielen doen anders vermoeden, maar de gevestigde archeologen
beschouwen dit als versieringen en niet als een gebruiksvoorwerp. Nog verrassender is het voorkomen van
afbeeldingen van olifantenhoofden, die in Zuid- en Midden-Amerika
al meer dan een miljoen jaar geleden zijn uitgestorven. Zijn die afbeeldingen
dan zo oud of hadden plaatselijke bewoners kennis van gebieden en dieren aan de
andere kant van de wereldbol in Azië en Afrika ?
afb: De oude Maya-stad Tikal in haar
glorietijd
Tikal is de
oudste Mayastad en men neemt aan dat deze al rond 800 voor Christus is gebouwd
en is dus ouder dan het antieke Rome. Deze
plaats in het huidige Guatemala , is gelegen in een dicht begroeide jungle en ligt
niet aan een meer of zee zoals je eerder zou verwachten. Het was een stad met
zo’n drieduizend bouwwerken verdeeld over 16 km2 en volgens schattingen zouden
er 50 - 90.000 mensen gewoond kunnen hebben. Daarvoor was het wel nodig om reusachtige
waterreservoirs aan te leggen in dit stukje oerwoud. Dit geheel van
fantastische bouwwerken is een architectonisch en stedenbouwkundig hoogstandje.
Is dit gerealiseerd door primitieve indianenstammen? Er wordt beweerd dat deze indianen nog leefden in de steentijd en geen metaal kenden. Zouden deze prachtige steen reliëfs alleen met stenen bijlen gemaakt kunnen zijn? Daarnaast getuigt de bouw van een grote astronomische kennis en een bijna perfecte kalender. De bouwers van Tikal kenden het schrift en daarnaast nog Mayahiërogliefen. Een mooi voorbeeld daarvan is een beroemde Leidse plaquette van jade, die gevonden werd in Tikal en zich nu bevindt in het Leids Rijksmuseum voor Oudheden. De schrifttekens en hiërogliefen zijn echter nog niet helemaal ontcijferd en bevatten nog raadsels. We kennen wel hun kalender en weten dat ze werkten met een 20-talligstelsel. Ze waren echte rekengrootmeesters, die al met enorme getallen werkten. Tijdens de komst van de Spanjaarden zijn vrijwel alle handschriften vernietigd en zijn er maar een handjevol stukken bewaard gebleven. Deze schaarse gebonden en gevouwen boekwerken worden codex genoemd met als meest uitgebreide de Madrileense Codex (zie fragment op afbeelding hieronder). Deze bestaat uit twee delen met 42 en 70 bladzijden, samen bijna 7 meter. Ze zijn gemaakt van dunne lagen schors van de vijgenboom.
Is dit gerealiseerd door primitieve indianenstammen? Er wordt beweerd dat deze indianen nog leefden in de steentijd en geen metaal kenden. Zouden deze prachtige steen reliëfs alleen met stenen bijlen gemaakt kunnen zijn? Daarnaast getuigt de bouw van een grote astronomische kennis en een bijna perfecte kalender. De bouwers van Tikal kenden het schrift en daarnaast nog Mayahiërogliefen. Een mooi voorbeeld daarvan is een beroemde Leidse plaquette van jade, die gevonden werd in Tikal en zich nu bevindt in het Leids Rijksmuseum voor Oudheden. De schrifttekens en hiërogliefen zijn echter nog niet helemaal ontcijferd en bevatten nog raadsels. We kennen wel hun kalender en weten dat ze werkten met een 20-talligstelsel. Ze waren echte rekengrootmeesters, die al met enorme getallen werkten. Tijdens de komst van de Spanjaarden zijn vrijwel alle handschriften vernietigd en zijn er maar een handjevol stukken bewaard gebleven. Deze schaarse gebonden en gevouwen boekwerken worden codex genoemd met als meest uitgebreide de Madrileense Codex (zie fragment op afbeelding hieronder). Deze bestaat uit twee delen met 42 en 70 bladzijden, samen bijna 7 meter. Ze zijn gemaakt van dunne lagen schors van de vijgenboom.
Een klein
deel is wel ontcijferd en gaat over astronomische zaken zoals over verschillende
planeten. De Maya’s kenden de duur van het Venusjaar, maar ook feiten over
Jupiter, Mercurius, Saturnus, de Poolster, de Pleiaden en zelfs kometen! In west
Europa beschikken we pas een paar honderd jaar over gedetailleerde astronomische
kennis, terwijl de Maya’s (2000 jaar geleden) alle verduisteringen uit het verleden, maar ook voor de toekomst al kenden.
De Maya
tijdrekening was nauwkeuriger dan de Juliaanse (tot 1582n. Chr.) en
Gregoriaanse tijdrekening (1582-heden). Zij bepaalden de omloopbaan van de
aarde om de zon in 365,242129 dagen nauwkeurig. De absolute astronomische
berekening van nu wijkt daar maar een heel klein beetje van af (alleen de laatste
twee cijfers). Von Däniken vraagt zich ook af voor wie deze kennis zo
belangrijk moet zijn geweest? Niet voor aardebewoners die inzicht wilden hebben
in de seizoenen of het jaarverloop.
Maar misschien wel voor ruimtevaarders voor
wie deze astronomische kennis wel belangrijk is. Waren de eerste Goden dus
buitenaardse astronauten?
De Maya’s
werkten met verschillende cycli, waarvan de grootste een tijdsspanne van
374.440 jaar omvatte. Volgens
verschillende wetenschappers gaan de
meeste Mayakalenders uit van een beginpunt dat omgerekend ergens 3114 voor Christus
geweest moet zijn. Was dat het moment dat de Goden naar de aarde kwamen in Midden-Amerika?
Het
planetenstelsel zoals we dat in ons zonnestelsel kennen vinden we ook terug in
de bouw van de oude Maya of Indianenstad Teotihuacán (nabij Mexico-stad). De onderlinge
afstanden tot verschillende hoofdgebouwen komen precies overeen met de
planetenafstanden uit ons zonnestelsel inclusief Uranus, Neptunus en Pluto.
Uranus is pas in 1781 ontdekt, Neptunus pas in 1846 en de kleine Pluto pas in
onze tijd ??
De Mayastad
Palenque (ook in Mexico) is ook een soort wereldwonder. Daar heeft men een
onderaardse gang gevonden onder een grote trappiramide naar een crypte, waar
men een inmiddels wereldberoemde grafplaat heeft gevonden (zie afbeelding). Was
dit een van de Godheden, die over bijzonder technologie beschikte?
Afb.: Bodemplaat in onderaardse kamer onder piramide Palenque: Ancient
technology?
Een 3D afbeelding van dit deksel ziet er ongeveer zo uit:
Een andere belangrijke Maya-stad die in Mexico is ontdekt is Calakmul , waar ook bijzondere vondsten zijn gedaan met afbeeldingen die onmiskenbaar wijzen op buitenaardsen/ kosmonauten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten