woensdag 31 juli 2019

UFO's bestaan echt.





Al jaren zijn er wereldwijd honderden meldingen van burgers en piloten van onbekende vliegtuigen of voertuigen die met de verzamelterm Unidentified Flying Objects (UFO’s) worden aangeduid.  Officieel worden ze niet door de overheid serieus genomen of onderzocht. 
Een van de beroemdste meldingen is die in de Amerikaanse plaats Roswell (New Mexico)  in 1947 op een plek die vrij dicht bij de belangrijkste Amerikaanse Legerplaats uit die tijd lag. Daar werden de eerste kernbommen  gestationeerd en waar de  kernbommen op de Japanse steden Nagasaki en Hiroshima aan het einde van de Tweede Wereldoorlog vandaan kwamen.  Deze kernbommen waren beslissend om de Japanners tot capitulatie te dwingen. Het kernwapen  was het resultaat van een jarenlang topgeheim Manhattanproject  waar de rest van de wereld geen weet van had en was zo opgezet dat alleen de top precies op de hoogte was van het doel en de voortgang van het project. De rest van de wetenschappers werkten alleen aan deelopdrachten. Kernwapens hebben een enorme impact op de aarde en vanuit kosmisch perspectief is het goed voor te stellen dat “buitenaardsen” daarvoor een groot interesse hebben. Een aardse kernramp kan namelijk ook daarbuiten grote gevolgen hebben. 
Een ex luchtmachtofficier Richard Doty vertelt hierover heel openhartig en bevestigd de informatie die Stanton Friedman gedurende vele jaren heeft verzameld in een video. https://www.ninefornews.nl/luchtmachtofficier-video-vier-buitenaardsen/



Begin juni 1947 was er ongeveer 120 km ten noorden van het  Amerikaanse Roswell een schotelvormige Ufo neergestort en daar werden ook in de buurt de lijken van vier kleine, buitenaardsen gevonden. Dat werd meteen door militairen opgehaald en verdween op een of andere militaire basis voor verder onderzoek en werd vervolgens doodgezwegen.
Rond die tijd is er dan het bericht van een burgerpiloot Kenneth Arnold die op 24 juni 1947, negen discusvormige objecten in de lucht ziet vliegen . Ze gingen erg snel en dus klokte hij op een eenvoudige manier hoe zij een bepaalde afstand overbrugden. Dat bleek uiteindelijk met een snelheid van meer dan 2400 km/uur te zijn. In die tijd , vlak na WOII was het record een vliegsnelheid van 1000 km/uur. Dus zeer uitzonderlijk. Tot aan begin juli van dat jaar waren er in de VS, Canada en andere landen wel zo’n 1500 UFO-meldingen.
Op een tamelijk afgelegen schapenranch buiten Roswell, maar eigenlijk nabij de plaats Corona,  ontdekte een voorwerker William, Mac Brazel begin juli 1947 tijdens een ritje over een uitgestrekt terrein allerlei metaalachtige brokstukken  en ook grotere delen die de vorm van een vliegende schotel hadden. Hij pakte er een aantal op en bekeek ze aandachtig. Ze waren heel licht van gewicht , maar toch enorm sterk en deels voorzien van onbekende symbolen. Op sommige stukken kon je met een hamer slaan en toch geen deuk of breuk veroorzaken. Andere delen zagen eruit als folie die je kon verkreukelen als papier, maar herstelde daarna weer zijn oorspronkelijke vorm. 

Dit zou een brokstuk zijn van een Ufo en met onbekende symbolen.


De schapenboer had zoiets nooit eerder gezien en ging meteen naar de plaatselijke sheriff om dit te melden en een paar stukken te laten zien.  Die stelde de dichtbij gelegen luchtmachtbasis op de hoogte en die kwamen later met groot materieel het gebied afgrendelen en alle brokstukken ophalen.
Later heeft men ook in de buurt een raadselachtige steen gevonden die ook lijkt te wijzen op buitenaardse oorsprong en toevallig ook overeenkomsten vertoont met een graancirkel in Groot Brittannië.  https://www.youtube.com/watch?v=WzJjoGZXB-I
 
Ondertussen was er ook toevallig een andere groep mensen in de buurt  die een archeologische tocht ondernamen en ook  een soort van capsule zagen en zelfs mensachtige lijken in de buurt en ook nog een klein levend (buitenaards) wezen. Ze werden meteen door de militairen gesommeerd te vertrekken en als een graf te zwijgen over wat ze gezien hadden. Toch is er in het begin nog een Ufomelding geweest op de radio en ook gelijksoortige artikelen in een aantal plaatselijke kranten. Een dag later kwam echter de officiële militaire en overheidsmelding dat nader onderzoek had uitgewezen dat het slechts zou gaan om een neergestorte weerballon en geen buitenaards voertuig. Dat is het begin van een consequent gehanteerde geheimhoudings- of doofpotaffaire die tot op de dag van vandaag voortduurt. Officieel ontkent de VS nog steeds het bestaan van UFO’s al zo’n zeventig jaar.

Misschien is deze reactie van de overheid in die tijd nog voor te stellen en plausibel. WOII was net ten einde maar de koude oorlog tegenover Rusland in volle gang. De Amerikanen hadden toen een voorsprong door het kernwapen, maar een razendsnel luchtvaartuig met deze eigenschappen en capaciteiten zou een doorbraak en een enorme voorsprong betekenen. Als het buitenaardse technologie was dan wilden de Amerikanen er alleen en in het geheim alles van weten of proberen deze technologie te “reverse-engineeren”. Geheimhouding is dus van groot strategisch en militair belang. 
 Met het project Manhattan hebben ze ook succesvol een belangrijke ontwikkeling zoals kernenergie  en de ontdekking van een kernwapen geheim kunnen houden. Voor UFO’s is dat ook grotendeels gelukt tot nu toe.
  Astronaut Edgar Mitchell heeft ook meerdere keren bevestigd dat in de VS  onderzoek wordt gedaan aan buitenaardse voertuigen en reverse- engineering.  
Een ander bewijs zie: https://www.wanttoknow.nl/universum/et/area-51-wetenschapper-we-werken-met-ets/

Toch begint er een kentering te komen, mede door nauwgezet onderzoek van onder andere Stanton T. Friedman, een natuurkundige wetenschapper die decennia gezocht heeft naar brokstukken informatie over deze vroege gebeurtenissen en dankzij vele interviews met direct of indirect betrokkenen een aardige bewijspuzzel in elkaar kunnen leggen. Uit handen van een insider is hem uiteindelijk ook een “topsecret” militair document in handen gespeeld  dat handelt over de opgerichte projectgroep Majestic 12 . 
 De eerste keer dat ik deze term tegenkwam was bij de Amerikaanse onderzoeker David Wilcock  die in 2019 een videofilm heeft gemaakt met de titel “Above Majestic”. Wilcock is ook al jaren betrokken geweest bij een UFO- disclosure (openbaring)-project om de krachten te bundelen en alle stukken informatie  bij elkaar te brengen. Hij heeft ook in zijn drie eerdere boeken veel geschreven over de realiteit van UFO’s en het Geheime Militaire Ruimteproject (Secret Space Program) in de VS. Vooral hoofdstuk 14 Disclosure van het boek The Ascension Mysteries van Wilcock geeft ons een aardig inkijkje.

Het Topsecret document Majestic 12 van acht bladzijden is bijzonder, omdat er dus blijkbaar in het geheim een speciale groep is samengesteld die alle informatie over UFO’s en buitenaardsen onder ogen krijgt.  De groep bestaat uit zes zeer hoog geplaatste  militairen en zes wetenschappers. Het is gedateerd op 18 november 1952, dus geruime tijd na het Amerikaanse Roswell-incident en bedoeld voor president Dwight D. Eisenhower .In het document staat zwart op wit een samenvatting van de gebeurtenissen zoals de waarneming van de negen schijfvormige vliegtuigen door een piloot op 24 juni 1947 en daarna op 7 juli 1947 een geheime operatie nabij Corona om brokstukken van een UFO en vier buitenaardse wezens op te halen voor onderzoek.  De Majestic 12 groep is in het geheim opgericht in september 1947, als onderzoeks- en ontwikkelingsgroep en is alleen ondergeschikt aan de president van de VS.  Dit document dat de twaalf namen van functionarissen bevat bevestigd het bestaan van Ufo’s en Buitenaardsen. Het is pas in december 1984 in handen gekomen van een Ufo-onderzoeker en doorgespeeld aan Stanton Friedman die het zeer grondig heeft geanalyseerd op echtheid.  

Recentelijk is gebleken dat er bewijzen zijn opgedoken voor een UFO- crash nog 14 jaar voor Roswell
en wel in Italië.  De Amerikanen hebben uiteindelijk de UFO meegenomen maar betrouwbare bronnen vertellen erover: https://www.ninefornews.nl/italiaanse-onderzoeker-deelt-buitengewoon-bewijs-van-s-werelds-eerste-ufo-crash-14-jaar-voor-roswell/


    
Een hoogstaande insider Maurice Chatelain was directeur Communicatie tijdens de Maanexpedities van de NASA en schreef jaren daarna een boekje “Our ancestors came from outer Space” uit 1975. Hij heeft, als betrouwbare bron en insider, openlijk bekend dat de Gemini en Apollo astronauten UFO’s zagen, die de reizen naar de Maan nauwlettend volgden. In de communicatie met het Nasa missiecontrolecentrum in Houston is ook meerdere keren sprake van “Santa Claus”. Dat was een geheime afgesproken codenaam met de astronauten voor “Buitenaardsen”. De eerste die dat gebruikte was Walter Shirra van de Mercury 8 missie. Later laat astronaut James Lovell van de bemanning van Apollo 8 op een bepaald moment duidelijk weten: “Santa Claus does exist” (oftewel Sinterklaas bestaat), daarmee doelende op UFO’s en Buitenaardsen! 

Het is niet toevallig dat ook veel UFO-meldingen zijn gedaan bij andere militaire bases zowel in de VS als ook elders. Heel bekend is het Britse Roswell-incident dichtbij de Legerbases Bentwaters en Woodbridge in Suffolk (Groot Brittannië) , die echter door Amerikaanse militairen gebruikt werden en waar kernwapens aanwezig waren. 
Op 26 december 1980 werden er vreemde objecten , lichten en een kleine driehoekige Ufo in de nabijgelegen Rendlesham Forest waargenomen door militairen. Dat is later door betrokkenen bekend gemaakt zoals ook de soldaten Michael Smith en Steve Longero in 2016 publiekelijk hebben beschreven. Andere insiders beweren zelfs dat buitenaardsen in staat waren om geactiveerde kernwapens uit te schakelen en een aantal daadwerkelijke lanceringen werden voorkomen doordat installaties buiten werking waren gesteld om een kernexplosie te voorkomen. 


In het najaar van 2018 is er ook een Amerikaanse film uitgekomen die draait om de eerste kosmonaut van de Verenigde Staten Neil Amstrong, die als eerste een stap op de maan zette in 1969. De titel is passend: "First Man". Een eerbetoon aan de man die in 2012 is overleden, maar ook publiekelijk heeft aangegeven dat zij niet alleen op de maan waren. Medebemanningslid Buzz Aldrin die als tweede astronaut op de maan wandelde heeft dat ook later meermaals beweerd. Ze zagen allebei twee grote buitenaardse ruimtevoertuigen in de buurt van een krater. Amstrong die in 2012 is overleden heeft er openlijk vrijwel alleen in bedekte termen over gesproken maar in een onderhoud met een Russische hoogleraar dr. Vladimir Azhazha dit expliciet hebben bevestigd.
 In het boek Above Top Secret van Timothy Good staat dit beschreven (blz 384).  Bovendien heeft Amstrong in het Witte Huis in 1994 ter gelegenheid van de 25-jarige viering van deze eerste maanlanding in een speech opvallende toespelingen gemaakt:  "Voor hen die een van de beschermende lagen rondom de waarheid kunnen verwijderen. Er zijn ongelofelijke plaatsen waar we naartoe kunnen".
De meeste mensen kennen wel de historische woorden van Amstrong bij de eerste stap op de maan:"That's one small step for man, one giant leap for mankind". 
Een heel ander bewijs is het radioverkeer tussen de astronauten en het controlecentrum in Houston. De eerste landing duurde in totaal slechts drie kwartier, daarna ging de maanlander weer terug naar de capsule die cirkelde om de maan met de derde astronaut erin. Van die drie kwartier kunnen we alle gesprekken horen behalve een radiostilte van 2 minuten. Dat werd later door NASA uitgelegd als een storing.  Daarbij heeft Nasa over het hoofd gezien dat ook HAM radio-amateurs het VHF signaal van de Apollo 11 konden opvangen en onderscheppen. In het boek van Timothy Good "Above Top secret" wordt dat ook op bladzijde 384 beschreven . De opgevangen berichten gingen als volgt:
- Mission Control: "Wat is daar"? 
- Apollo 11: "Deze babies zijn enorm sir, e n o r m ! Oh, mijn God , je zou het gewoon niet geloven ! Ik vertel je dat hier andere ruimtevaartuigen aanwezig zijn. Ze hangen in lijn achter elkaar aan de rand van een krater, het verst van ons af.Ze zijn op de maan en kijken naar ons".     

In de film First Man over het leven van Neil Amstrong, komt dat totaal niet naar voren, misschien ook omdat NASA meewerkte aan de productie van de film en de regisseur inzage gaf in oude documenten, maar vreemde zaken bijna altijd in de doofpot stopte. De film is wel een aanrader omdat het laat zien onder welke druk en hoogspanning deze ruimtevaartpogingen waren, met dieptepunten maar gelukkig ook successen. Je wordt bijna "medepassagier" en beleeft wat er in die capsule allemaal gebeurde. Zie ook: 

Ook de documentaire "Apollo 11" van Todd Douglas Miller. die in juli 2019 in de Nederlandse bioscopen in première is gegaan houdt strikt vast aan de officiële NASA-versie, ondanks het feit dat er recent haarscherp 70 mm beeldmateriaal is teruggevonden in het Amerikaanse National Archive en dat deels is gebruikt  en ook in totaal meer dan 11 duizend uur geluidsopnamen.?! Een visueel oogstrelend meesterstuk, maar helaas geen verrassingen zoals hierboven eerder is beschreven. De doofpot blijft gesloten. 

Volgens Chatelain zijn er ook vreemde onverwachte ontdekkingen gedaan op de maan die nog steeds geheim zijn gehouden, zoals vreemde structuren, lichten en gebouwen, ja zelfs activiteiten. Veel verschillende onderzoekers hebben na minutieus onderzoek van vrijgegeven maanfoto’s allerlei anomalieën ontdekt, waar NASA steeds “natuurlijke” verklaringen voor probeert te geven, die echter niet overtuigend zijn. Ook op Mars zijn piramideachtige structuren waargenomen en is zelfs een soort gezicht zichtbaar, waarvoor geen verklaring bestaat. 

foto: Moon-artefact-moon-rising.jpg

Later heeft Nasa openlijk bekend gemaakt dat veel van het  originele film- en fotomateriaal van de maanlandingen op een onverklaarbare manier is kwijtgeraakt. Het is er niet meer.. pff opeens verdwenen. ? Vreemder kan het niet toch?? Dit is geen vreemd toeval, maar onderdeel van een doelbewust doofpot- of geheimhoudingsproject.   
Chatelain is ook degene die verklaard heeft dat Apollo 13 een nucleair of kernwapen aan boord had dat op de maan tot ontploffing had moeten worden gebracht om metingen uit te voeren over de structuur van de maan. Dat is echter door ingrijpen van buitenaardsen voorkomen.  

Andere bekende en moedige Ufo- onderzoekers zijn Steven Greer en Bill Moore met wie Stanton Friedman intensief  heeft samengewerkt en daarnaast insiders Timothy Good en Bob Lazar.
Beroemd is ook de publieke bekendmaking voor een Amerikaans Congres commité van het bestaan van Ufo's door dr. Steven Greer:    https://t.me/QNewsOfficialTV/55170

Timothy Good schreef het veelzeggende boek uit notabene 1988: Above Top Secret : The worldwide UFO cover-up. Hierboven is het al deels beschreven. 

Zeer interessant is ook de een uur durende video met daarin een lezing van oud Minister van Defensie Paul Hellyer (1923-2021) van Canada die het fenomeen Ufo's nader toelicht.

Lazar is een natuurkundige en heeft jarenlang gewerkt  in het Los Alamos National Laboratory in New Mexico.  Hij was persoonlijk betrokken bij reverse-engineering  van buitenaardse technologie op een locatie die S-4 wordt genoemd in de buurt van de geheime militaire basis Area 51. Volgens Lazar was een van de onderzochte gevonden Ufo's ontdekt bij archeologische opgravingen (en dus al heel erg oud?!). 
Zie ook de video van Philip Schneider: 


Natuurlijk mag je zeker ook niet Erich von Däniken vergeten die ook zijn leven lang buitenaardsen als onderzoeksthema had:  https://religieuze-ervaringen.blogspot.com/2014/05/ruimtevaart-volgens-von-daniken.html



In Nederland baarde de wetenschapper en docent Coen Vermeeren van de Universiteit van Delft veel opzien toen hij publiekelijk het bestaan van Ufo's bevestigde. Zijn boek in 2013 vond veel aftrek en ook zijn lezingen hierover trokken veel bezoekers. Het leverde hem ook veel hoon en kritiek op uit kringen van de universitaire en wetenschappelijke wereld, maar hij blijft zijn visie verkondigen. Laat mensen zelf op onderzoek uitgaan is zijn motto.  Verder kunnen we ook denken aan 


Het is nu ongeveer 50 jaar geleden dat een landingscapsule van Apollo 11 met Neil Amstrong en Edwin "Buzz"Aldrin, als eerste “moonwalkers” op 21 juli 1969 op de maand landde. In de media wordt er momenteel veel aandacht aan besteedt om deze historische gebeurtenis te memoreren. Daarbij wordt wel aangegeven dat er nog een substantiële groep Amerikanen, zo'n 5%, is die gelooft of zelfs overtuigd is dat de maanlanding nooit heeft plaatsgehad maar “in scene” is gezet door een filmregisseur. Over de andere zaken zoals Ufo’s en buitenaardsen horen we helaas nauwelijks iets. Zie ook: https://religieuze-ervaringen.blogspot.com/2017/09/het-mysterie-van-de-maan.html

Volgens dezelfde insiders hebben we veel recente innovaties zoals solid-state transistors, computerchips, led-licht, glasvezelkabels, lasers, hologrammen , infrarood nachtkijkers,  Teflon en Kevlarvezels allemaal te danken aan onderzoek en reverse-engineering aan gecrashte Ufo’s, zoals die bij Roswell en omgeving.  Volgens Nasa hebben we al deze ontdekkingen en uitvindingen te danken aan research en development van de Amerikanen dat nodig was voor de ontwikkeling van de ruimtevaarttechnologie en de Maanreis.    

Update najaar 2019 
Dankzij de oplettende Ufo-onderzoeker David Wilcock wees hij ons in een niewsbrief op enkele sensationele mediaberichten uit de VS. Daar is naar voren gekomen dat een zekere Salvatore Pais 
de uitvinder is en de patentrechten heeft van een anti-zwaartekrachttoestel dat in water en in lucht kan worden gebruikt dat eruit ziet als een driehoek en  een V-vorm heeft. Later heeft de Amerikaanse Marine in de persoon van een hoge officier, dr. James Sheehy ook bevestigd, dat dit niet alleen een  ontwerp is, maar dat het om een operationeel voertuig gaat, dat ook getest is en werkt !
Korte tijd later duikt dezelfde naam Salvatore Pais weer op, die vertaald uit het Spaans betekent "Redder van de natie", en nu als uitvinder en patenthouder van een kleine (grootte van basketbal) nucleaire energiegenerator met een ongekend vermogen van 1 Terawatt, die op te vatten is als een soort vrije-energie-motor en die gebruikt wordt in het eerder genoemde anti-zwaartekrachtvoertuig . Dat zijn twee enorme doorbraken  waar al jaren over gespeculeerd werd, maar nu kennelijk is bewezen. Daarmee is eindelijk openbaarheid verschaft en net als met de patentrechten van de elektrische Auto, de Tesla publiekelijk vrijgegeven. Iedereen kan er zijn voordeel mee doen. 
Een andere vinding die eraan gekoppeld is, is het bewijs van supergeleiding bij kamertemperatuur. 
In de recent uitgebrachte documentaire geeft David Wilcock nog verdere informatie en belooft dat er in 2020 een grootschalige disclosure (openbaarmaking) komt van de tot nu toe geheim gebleven militaire, ruimte projecten en programma's  (Secret Space Programs)  . Er zal een nieuwe wereld opengaan en de mensen met stomheid slaan. Hoe heeft men dit zolang geheim kunnen houden!
Zie    https://www.youtube.com/watch?v=5d-XjgqTD_w
                                         

In april 2020 heeft het Pentagon (Ministerie van Defensie)  ook enkele filmbeelden vrijgegeven van UFO- waarnemingen door piloten uit 2004 en 2015.
  https://nos.nl/artikel/2332034-pentagon-geeft-beelden-ufo-s-officieel-vrij-nog-altijd-ongeidentificeerd.html

In juli 2020 verschijnt er een artikel in The New York Times dat gaat over UFO's en waarin wordt aangekondigd dat het Pentagon binnenkort meer informatie over Ufo's naar buiten gaat brengen.
Het Pentagon bestudeert Ufo's al een decennium en rapporteert ook regelmatig aan een Senaatscommissie onder leiding van senator Marco Rubio. Die heeft ook al een keer aangegeven dat er toestellen zijn die "niet van ons" zijn.  
https://www.ninefornews.nl/new-york-times-pakt-uit-ufos-geborgen-die-niet-op-aarde-zijn-gemaakt/


Eind 2020 kwam de oud generaal en hoogste baas van het Israëlische ruimtevaartprogramma Haim Eshed, met de verassende mededeling dat er al jaren samenwerking was met aliens oftewel buitenaardsen en dat zij nucleaire catastrofes op aarde hebben voorkomen. Zie 
Eind 2024 geeft dezelfde persoon Haim Eshed een nieuw interview en beweert dat de herkozen president Trump ook op de hoogte is van Ufo's en de geplande Disclosure.

In maart 2021 verklaart een voormalig directeur van de inlichtingendienst Ratcliffe van het ministerie van Defensie in de VS (Pentagon) dat er 1 juni 2021 een rapport zal verschijnen met een groot aanal tot nu toe onbekende Ufo-meldingen. Jaren lang heeft men volgehouden dat ze geen bijzonder interesse hadden in Ufo's. ?! Vreemd toch. 

In het najaar van 2023 komt er een bericht in de media dat in het Mexicaanse Congres afbeeldingen van aliens worden getoond die al duizend jaar oud zijn.  https://www.ninefornews.nl/unieke-gebeurtenis-1000-jaar-oude-lichamen-van-aliens-getoond-in-mexicaanse-congres/

In datzelfde najaar van 2023 komt er nog een belangrijke militaire bekendmaking van een hoge militaire luitenant kolonel  Karl Nell die bevestigt wat korte tijd daarvoor bekend is gemaakt voor een congress commissie over het reëngineeren van buitenaardse UFO's  :  https://youtu.be/cvy25vQKAWI



Update November 2024

Een Penagon-klokkeluider, ene meneer Elizondo  heeft verklaart, onder Ede,  tijdens een Congrescommissie- hoorzitting dat de Amerikaanse regering jarenlang heeft gecommuniceerd met "niet-menselijke" levensvormen (oftewel buitenaardsen) en dat zij ook in staat zijn om atoomladingen en installaties uit te schakelen.  Elizondo was een voormalige ambtenaar van de militaire inlichtingendienst. Naast hem waren er nog andere getuigen met interessante verklaringen.

Gepost door op Geen opmerkingen:

dinsdag 19 maart 2019

Jeugdherinneringen


Gregoriuskerk in Brunssum

In het voorjaar van 1955 ben ik geboren in Heerlen als derde kind in het gezin. Na ongeveer een jaar zijn mijn ouders verhuisd naar het nabij gelegen Brunssum waar ze een vrijstaand huis konden betrekken, voor de in moderne begrippen belachelijk lage koopprijs van fl. 17.000 ,-(Gulden)  . Hier heb ik mijn hele jeugd doorgebracht, die gemiddeld genomen best gelukkig was. Ik herinner me het vele, eindeloze "spelen" in de lange achtertuin, waar we tunnels konden maken om erin te kruipen of juist hoog in de kersenboom te klimmen voor de heerlijke Spaanse spek-kersen.
We hadden ook lange rijen struiken met zwarte “miemelen”(aalbessen) en  lichtgroene “kroezele” (kruisbessen). Maar ook een heel veld aardbeien en frambozen. De Limburgse klei had veel te bieden, maar kostte veel inspanning om de vette brokstukken “om te spitten”.  Verder herinner ik me ook de voorleesuurtjes van Pa, die dan in zijn luie kamerstoel zat en voorlas uit de Sprookjes van Grimm, Andersen en anderen. Heel goed herinner ik me nog het verhaal Remy in "Alleen op de Wereld", dat grote indruk maakte en waar ik later ook een teken- of kinderfilm over zag op tv. Dat raakte me tot tranen toe.  De meeste indruk maakte echter een soort schaduw-poppenspel op tv dat ik als kind zag waarin de ziel "verkocht" werd. Later herkende ik dit belangrijke thema in Goethe's Faust.  De strijd om de ziel van de mens zou wel eens een belangrijk thema in mijn leven kunnen zijn. Later heb ik me ook erg verzet tegen fluoride in water en tandpasta wat de pijnappelklier ernstig aantast. Dit kleine erwt grote orgaan wordt de poort naar de ziel genoemd. 
Ook de covid19 mRNA-vaccins zijn een grote aantasting gebleken van de pijnappelklier en daarom heb ik het consequent afgewezen. Op mijn weblogs en overal waar ik maar kon heb ik mensen gewaarschuwd.   

Niet alleen in en om het ouderlijk huis was er veel te beleven ook buiten. Vaker gingen we naar de dichtbij gelegen rolschaatsen-baan en voetbalveld in de Beatrixstraat om er te voetballen, maar ook naar de vlakbij gelegen speeltuin. Daar ging het ook een keer mis, toen wij (mijn klasgenootje, vriendje Hans Lombarts en ik) op een vochtige vakantie-ochtend, nog voor openingstijd, over de omheining van de speeltuin wilden klimmen. Ik schoot uit met één been en gleed zo onder het prikkeldraad door met een flinke jaap in mijn onderbeen als gevolg. Een tijdlang voelde ik helemaal niets en kon zo tot op het bot kijken en zag rood/wit gespikkeld vlees eromheen. Later heb ik het wel moeten laten hechten en dat is een levenslang litteken gebleven.  Voor mijn ouders was het zeker even schrikken, want nog geen jaar daarvoor had ook mijn broer een ongelukje gehad in diezelfde speeltuin. Hij viel van de wip toen hij in het midden stond te balanceren en viel met de binnenkant van zijn bovenarm op een stalen ronde knop. Toen ontstond er ook een gat dat gehecht moest worden. 

Wat de gezondheid betreft was ik ook voor mijn ouders het “zorgenkindje of zielepietje”, want ik leed al vanaf jonge leeftijd aan astmatische bronchitis. Heel vervelend om je eigen kind te horen piepen en naar adem snakken. In een vochtige douche werd het wat minder , maar het beste werkte de gezonde buitenlucht. Als ik weer een bronchitisaanval kreeg ging ik al vroeg buiten wandelen. Mijn ouders, die kennelijk niet veel vertrouwen hadden in reguliere medicijnen, hebben allerlei “kwakzalvers” bezocht uit het alternatieve gezondheidscircuit. Van magnetiseurs, helderzienden, paragnosten tot “strijkers”. Uiteindelijk vond ik er gelukkig ook baat bij. Een behandelaar zag of wist dat ik de aanvallen kreeg als ik op een bepaalde lichaamszijde lag. Hij raadde me dus aan om altijd op mijn rechterzijde te gaan slapen. Dat werkte. Misschien kwam het ook door een andere reden , want later werd bekend dat je er ook "overheen" kon groeien in de puberteit. Psychologisch gesproken komt astma voor in gezinnen waar kinderen zich ook te weinig veilig en beschermd voelen. Deze kinderen  voelen als het ware een extra druk, die letterlijk de longen bijna dichtknijpt. Misschien was ik als kind extra gevoelig , hetgeen ook bleek uit meerdere allergieën zoals voor stof, huismijt en katten. 
Als kind voel je heel intuïtief hoe de verstandhouding tussen je ouders is en ik kromp in mijn bed in elkaar als ik ze hoorde bekvechten. Mijn vader was vrij autoritair en kon dan na een onenigheid dagenlang niets meer tegen mijn moeder zeggen, die daar erg onder leed. Als kind leed je mee, want je wil helemaal geen partij kiezen.

Altaar van de Gregoriuskerk 

Als jonge onderzoekers en belhamels haalden we in de speeltuin ook ondeugd uit. Zo wisten we de plaatselijke laag-begaafde jongen over te halen om zijn geslachtsdeel te laten zien, waarna wij hem ook nog uitlachten. Ook speelden we in de bosjes doktertje met een buurtmeisje. Toen dat ontdekt werd volgde een zware vernedering. Zelfs de politie kwam eraan te pas om mijn ouders te informeren en mij te bestraffen.

Toen ik wat ouder werd kreeg ik ook contact met een ander speelkameraadje uit de nabij gelegen Beatrixstraat, die iets ouder was en postzegels en munten verzamelde net als ik. Wij ruilden volop, maar ik liet me ook overhalen om samen in een bejaardentehuis een “beurs” of spaarpotje te ontvreemden. Helaas werd dat  ontdekt en waren wij meteen onze kinderlijke onschuld kwijt. Mijn oudere zus moest mij zelfs van het politiebureau komen ophalen, nadat er procesverbaal was opgemaakt. Of dit de juiste opvoedkundige aanpak is valt te betwijfelen. Misschien bestaat het begrip nog niet, maar een kindertrauma zou je er wel van kunnen krijgen.
 Braver ben ik er ook niet van geworden, want de “streken” werden later op het internaat Rolduc alleen maar erger.  Er was in mij kennelijk een sterke onbewuste drang om uit de “beknellende” ban te springen.

Mijn moeder was een lieve, praktische vrouw  die zorgde voor het huishouden, de was, onze kleren en ze kon vooral lekker koken. Toen ik later als enige kind nog thuis woonde vanaf mijn 14e tot en met mijn 21e , zorgde zij vaak voor een lekkernij. Dat kon zijn erwtensoep, gemaakt met Eisbein, pannenkoeken, koude schotel. Zelfgedraaide kroketten of geklopte mayonaise waren haar specialiteit. Bij feesten of feestdagen bakte ze ook een cake of een harde Wiener-taartbodem, die belegd werd met gekookte kersen en slagroom.
 Als kind was ik nieuwsgierig en kon ik aandachtig  meewerken. Zelfs bij het poetsen mocht ik helpen door onder en achter het bed de plinten schoon te maken. Als klein "broekie" vond je dat heel normaal.
Braaf stopte zij ons ook in een plastic bad-teiltje in de keuken om ons te wassen voor het weekend. Later toen we een badkamer hadden laten aanleggen en ook een douche, hoefde dat gelukkig niet meer. 
Van mijn vader leerde ik meer technische klusjes, zoals een lamp vervangen, een elektrische stekker monteren,  een lamp ophangen en een fietsband plakken. 
Later heb ik mezelf het sleutelen aan een brommer geleerd. Ze vonden mij kennelijk zo slim daarin, dat ik later maar naar een technische school ben gegaan. De HTS is echter geen plek voor brommermonteurs, maar dat leerde ik later pas. Zie ook: 
https://bedrijfskunde-economie.blogspot.com/2018/02/hts-tijd-in-heerlen-1973-1977.html

 Mijn vader was geboren in Venray (Noord-Limburg) en mijn moeder kwam uit Ravenstein (Gelderland). Toen zij vanwege mijn vaders werk naar Zuid-Limburg verhuisden, moesten zij zich aanpassen. Mijn vader leerde dat snel door zijn werk als inspecteur van het Sociaal Fonds Bouwnijverheid. Hij kwam op menige bouwplaats en bij veel  aannemers. Mijn moeder leerde het dialect vooral van de buren en door haar vrijwilligerswerk bij het UVV (Unie van Vrouwelijke Vrijwilligers) en als collectante , maar ook als lid van het plaatselijke kerk-koor en de gymnastiekclub. Als kind leerde ik het spelenderwijs op straat al hoorde ik veel verschillende benamingen voor het veilige plaatsje thuis: “Ich goa nao Hoes, nao Heem of Hevish”.  Ik begreep het toch wel. 
 
De weekenden verliepen vaak hetzelfde met s’-ochtends een kerkbezoek bij de Gregoriuskerk of de Sint Jozefkerk. De kinderen gingen mee tot aan de puberteit. Mijn ouders waren beide katholiek en matig gelovig. Zelf vond ik de Bijbelverhalen en de Gregoriaanse gezangen en de Latijnse teksten indrukwekkend. Zeer bijzonder waren ook de processies, waarbij een Mariabeeld op de schouders werd rondgedragen en de wegen op sommige plaatsen kleurrijk met motieven waren versierd, bestaande uit zand, gekleurd poeder en bloemblaadjes. Aangezien ons huis halverwege aan een kleine heuvel lag, kon je dan de hele straatversiering prachtig overzien als je onderaan de Wilhelminastraat ging staan. De hele geloofs- en buurtgemeenschap deed eraan mee. 

 Nog heel goed weet ik nog de eerste Heilige Communie op 7-jarige leeftijd. Als kind kreeg je dan extra veel cadeaus van familie zoals een mooie bijbel of een rozenkrans met een Christus-kruisje en vooral ook (veel) geld. Voor die gelegenheid werd je ook in een deftig kinderkostuum gehesen met zwarte glimmende lakschoenen aan je voeten, zoals ik op de toen gemaakte foto terug kan zien. Datzelfde gebeurde bij de tweede plechtige Communie zo rond het 12e jaar.
 
 ‘s-Middags gingen we meestal op familiebezoek in Brabant of Noord-Limburg. Het grote voordeel was dat we op de terugweg dan meestal in een wegrestaurant gingen eten. Mijn ouders hadden zo hun vaste plekjes zoals bij een Nederlandse Chinees aan de Napoleonsweg onder Roermond, of een Van der Valk restaurant. Als kind herinner ik me nog de vele avondlijke terugritten, gezeten in de kattenbak van de Volkswagenkever en slaapdronken van het monotone motorgeluid en ritmische weggeluid. Op zo’n momenten weet ik nog kon ik mijn ouders bestoken met lastige vragen als : “Hoe ver is de Maan? Wonen daar ook mensen”? 
Vragen had ik vele over veel verschillende zaken. In mijn puberteit heb ik ook veel gelezen over paranormale verschijnselen zoals (klop) geesten  en spoken, Over de prestaties van paragnost Hans Croisset  en diens begeleider prof. Tenhaeff bij het oplossen van misdaden, Gijsbert Van der Zeeuw die mensen tijdens hun sterven en kort daarna begeleidde op hun zielereis, zoals zo mooi is verwoord in het boek Morgenland.
Ik ben er bewust mee gestopt toen ik bangmakende dromen ervan kreeg. Ik was er nog te jong voor kennelijk. Later zo rond de twintig heb ik wel veel spirituele en esotherische bronnen uitgeplozen van Jozef Rulof, Rudolf Steiner, Bhagwan, Blavatsky en Alice Bailey en Krishnamurti. Vooral Rudolf Steiner was mijn favoriet en ben ik meer dan 40 jaar trouw gebleven.    

 Met mijn drie jaar oudere broer had ik gemiddeld gesproken wel een plezierige relatie. We deelden dezelfde slaapkamer en sliepen in hetzelfde tweepersoonsbed. Soms oefenden we allerlei circusacts, waarschijnlijk omdat we allebei ook een tijdje op gymnastiek zaten. Toch kon de stemming ook omslaan en dan irriteerde hij me mateloos. Zo herinner ik me nog dat ik een keer uit woede een dartpijltje in zijn richting gooide, dat pardoes in zijn voethiel bleef steken. Gelukkig zonder verdere, ernstige gevolgen. Onderling konden we ook bonje krijgen over de zenderkeuze op televisie, want we hadden ieder zo onze voorkeuren.  Met mijn vijf jaar oudere zus had ik niet zo veel op, waarschijnlijk vanwege het leeftijdsverschil. Ze kon nogal kattig en geïrriteerd zijn. Op latere leeftijd is de verstandhouding juist veel beter geworden. 
                       
 De lagere Katholieke jongensschool was vlakbij, onderaan de Wilhelminastraat en daar heb ik gezeten tot en met de vijfde klas. Behalve het spelen met knikkers en met een mesje gooien in de grond was het vaak ook pittig vechten met sommige jongens uit de volksbuurten  de Egge en de Roozengaard. Veel leren deden we niet en zeker niet in de 4e en 5e klas lagere school. Daarna ben ik, na een mislukt Voorbereidende Klas (VK) -schooljaar op het Bernadinuscollege in Heerlen, naar internaat Rolduc gegaan. Zie ook:  https://religieuze-ervaringen.blogspot.com/2017/10/abdij-en-internaat-rolduc.html

Uitzonderlijk waren ook de pakjesavonden ter gelegenheid van Sinterklaas. We werden overstelpt met cadeau's van onze ouders en oppas Miep, maar ook van Tante Marja en Ome Toon en Oma Ravenstein.  

 Tijdens de zomer gingen we wel eens kamperen met een kleine caravan. Zo stonden we als gezin bijna twee weken op camping Ockenburg, nabij Den Haag. Het leek wel de grootste van Europa. Mijn vader zette ons dan af en vertrok daarna weer meteen. Ma met de kinderen bleven en wij amuseerden ons wel.

 Veel herinneringen bewaar ik ook aan de eerste grote buitenlandse vakantie, via Duitsland, Oostenrijk naar Italië en op de terugweg via Zwitserland. We logeerden dan in een hotel in Lido di Jesolo vlakbij Venetië aan de Adriatische kust. Altijd mooi weer, een geweldig lang zandstrand, een oneindige boulevard met kleding- en schoenwinkels maar vooral ook kraampjes met heerlijke stukken roze meloen en super Italiaanse ijs-restaurants met enorme glazen "kommen" ijskoffie. Heerlijk. Ook de Italiaanse schonen waren de moeite waard.

Nu komen we alleen nog in Brunssum voor een jaarlijkse herdenkingsmis sinds beide ouders zijn overleden en dan bezoeken we ook hun graf. 


Gemiddeld genomen heb ik zeker een gelukkige jeugd gehad in Brunssum. Na drie jaar Rolduc (in Kerkrade) kwam ik weer terug naar Brunssum om op het Romboutscollege de laatste drie jaar van de Havo af te maken. Daar werd het gezellig met de meisjes en uitgaan en vooral erg genieten van de in opkomst zijnde popmuziek. Dat begon met Radio Luxemburg en later de piratenzenders totdat alle Nederlandse radiozenders ook moderne muziek gingen draaien zoals Hilversum 3 op de FM-transisterradio''s.      


Gepost door op Geen opmerkingen:

vrijdag 21 december 2018

De voorspellingen van David Wilcock




Deze nog vrij jonge man , geboren in 1973 en net 50 jaar oud heeft al een hele staat van dienst. Het gaat dan niet alleen om het uitgeven van drie dikke boeken van soms 500 bladzijden dik waaronder “The Ascension Mysteries”, maar daarnaast heeft hij eind 2018 ook al een indrukwekkende film met de titel “Above Majestic” uitgebracht en de voor de zomer van 2024 aangekondigde film over Levitatie. Hij wordt zelfs door de New York Times uitgeroepen tot bestselling author.
Nog indrukwekkender is echter de omvang van zijn kennis en diepe inzicht, die in de boeken en films naar buiten komen. Geen onderwerp lijkt overgeslagen te worden: oude buitenaardse beschavingen, Ufo’s, het geheime ruimtevaart programma van de Verenigde Staten, de Cabal of Illuminata, Karma en Reïncarnatie,  maar vooral het onderwerp van de kosmische en vooral ook aardse evolutie, waar wij allemaal mee te maken zullen hebben.

Wilcock is ervan overtuigd en heeft daarvoor vele verschillende bronnen dat wij als mensheid op een heel belangrijk evolutionair omslagpunt zijn aanbeland, waarbij een cyclus van 25.920 jaar is afgerond en wij volgens de Maya- kalender  vanaf 2012 in een hogere nieuwe cyclus terecht komen. De aarde is dan weer in het hart van ons planetair stelsel terecht gekomen en hogere energieën van de zon en ons sterrenstelsel zullen zorgen voor een “energieboost” van ongekende omvang, samenvallend met een enorme lichtflits vanaf de zon (of een nabijgelegen zon).  De mensheid zal daarna snel evalueren en transformeren naar een hoger kosmisch en evolutionair niveau, van de 3e naar de 4e en zelfs 5e "dichtheid", waardoor hogere vermogens zoals telepathie, telekinese, levitatie, astrale uittreding en astraal reizen, maar vooral kosmische liefde en medemenselijkheid voor alle mensen beschikbaar komen en ontwikkeld zullen worden. 
Medio december 2023 (tot aan mei 2024) kwam het bericht in de media dat de grootste zonnevlammen waren vastgelegd. zie ook een NOS-bericht op https://nos.nl/artikel/2501739-nasa-legt-grootste-zonnevlam-van-de-afgelopen-jaren-vast.  Deze hebben ook effect gehad op aarde, maar niet zo erg als een totale kortsluiting of het wegvallen van de electriciteit op aarde.

( Later heeft Wilcock aangegeven dat deze solar flash (of zonneflits) rond 21 december 2012 heeft plaatsgehad in onze dichtstbijzijnde zonnestelsel met een zonne-ster Proxima Centauri op 4,25 lichtjaar afstand en dat heeft ervoor gezorgd dat ons zonnestelsel en wij als mensen, die daarop leven, niet een enorme catastrofe hebben meegemaakt.) 
Er zal dan ook een einde komen aan de huidige invloed en macht van de Cabal en Illuminati, die vooral hun eigen macht en welvaart nastreven, ten koste van de gehele mensheid.  Deze overgang is al lang voorspeld voor 2012 , verder ook door de slapende helderziende Edgar Cayce , als- ook de Apocalyps in de Bijbel en voorspellingen van Rudolf Steiner en Benjamin Creme.
Het is een kosmisch evolutionair proces waarvan ook buitenaardse beschavingen (en dat zijn er vele)  op de hoogte zijn en ons begeleidden , zodat wij zijn voorbereid op deze omslag/transformatie. 
Vanwege allerlei factoren is het exacte moment steeds verschoven, maar volgens Wilcock zal deze overgang zeker plaatsvinden vóór  2030 en met grote waarschijnlijkheid in 2025 gebeuren.! 
Dat is de kern van de boodschap die David uitdraagt. 


Daarnaast is hij zeer actief geweest in het zogenaamde Disclosure programma (openbaring) wereldwijd om overheden en insiders  op te roepen om bekend te maken dat buitenaardse beschavingen daadwerkelijk bestaan en de aarde veelvuldig hebben bezocht in een ver verleden en nog steeds, daarbij zeer geavanceerde ruimtevaartvoertuigen gebruikten (Ufo’s) en zich konden verplaatsen in ons omringende zonnestelsels. 
Daarnaast moet ook bekend worden dat de VS een geheim en zeer  uitgebreid geheime ruimtevaartprogramma heeft, omdat zij de kennis en de technologie van de buitenaardsen hebben verkregen en via “reversed engineering”  hebben ontwikkeld en daarom nu ook beschikken over Ufo-achtige voertuigen. 
Het Roswell incident in 1947 heeft daarbij een grote rol gespeeld. Inmiddels wordt er in het geheim zelfs samengewerkt  met buitenaardse , mensachtige beschavingen in verschillende diep ondergrondse bases (DUMB's) o.a. in Antarctica

David heeft intensief gesproken met meerdere insiders uit de hoogste NASA kringen en uit kringen van het geheime Ruimtevaartproject, die hierover openheid van zaken geven en ook hebben aangegeven zelfs te willen getuigen voor een Senaatscommissie als hierom gevraagd wordt. Dat zijn hele moedige personen, die de macht en invloed van de machthebbers trotseren en grote persoonlijke risico’s lopen. Denk aan het lot van eerdere klokkenluiders als Julian Assange (Wikileaks) en luitenant Snowden. Het vrijgeven van dit soort “staatsgeheimen” is levensgevaarlijk. 

Een belangrijke bron voor David Wilcock is bijvoorbeeld de hoge voormalige NASA- insider Maurice Chatelain , die ook het boek “Our Cosmic Ancestors” heeft uitgegeven. Officieel zoekt de NASA nog steeds naar leven en levensvoorwaarden op andere planeten in ons zonnestelsel en ontkennen en verdoezelen ze bijzonderheden als structuren op onze Maan en op Mars.
 Andere bronnen zijn voormalige Apollo-astronauten die jaren later openlijk hebben verklaard dat UFO’s actief waren tijdens de verschillende maanreizen. De Apollo 8 en haar bemanning was in staat om rondjes om de maan en vele foto’s te maken, vooral van de achterkant van de maan , die wij nooit te zien krijgen. Daar zijn lichten en structuren gezien/ontdekt, die fascinerend zijn en zeker een sterk bewijs vormen van buitenaardse beschavingen vroeger en nu. NASA heeft echter de foto’s later bewerkt en alle bijzonderheden weggepoetst. Gelukkig is dat niet helemaal gelukt en zijn er bewijzen overgebleven. Officieel zijn de foto’s en films van de Apollo en Maantrips echter op onverklaarbare wijze verdwenen. Dat weten we nu dankzij o.a. het Disclosure project.

David Wilcock beschrijft in dit 3e boek vooral ook zijn persoonlijk levensverhaal waarbij de lagere, middelbare en collegejaren meestal een verschrikking waren voor hem, omdat hij voortdurend gepest en geplaagd werd om hij dik was, een beetje zonderling en totaal niet sportief. Pas na jaren training in gevechtskunsten kon hij voor zichzelf opkomen. De scheiding van zijn ouders en deze moeilijke schooltijd verdrong hij met intensief drugsgebruik. Weed of Marihuana heeft hij meermaals per dag en gedurende meerdere  jaren volop gebruikt. Het zonderlinge in zijn persoonlijkheid of karakter had ook te maken met zijn belangstelling voor onderwerpen als astrale reizen, heldere lucide dromen, kennis van de Tarot, meditatie, karma en andere spirituele zaken. Hij experimenteerde daarmee en wist ook flinke vooruitgang te boeken.
Zo herinnerde hij zich al als kind prachtige dromen waarin een leermeester hem voorspellingen deed en aangaf dat Wilcock later zelf een belangrijke rol zou gaan vervullen als spirituele gids. De jarenlange training om iedere ochtend zijn dromen meteen op te schrijven en ook de betekenis ervan te achterhalen werd steeds geperfectioneerder en betrouwbaarder. Zo is hij in staat gebleken om vele voorspellingen te doen van wereldschokkende gebeurtenissen, als de aanslagen van 9/11 en de kernramp van Fukushima in Japan.  Op zijn website https://divinecosmos.com/    vinden we hiervan bewijzen. Hij kreeg deze kennis van helpers zoals hogere en buitenaardse wezens rechtstreeks doorgegeven. Mede door zijn eigen training ontwikkelde hij deze hogere vermogens van intuïtie en imaginatie.
Zo heeft hij inmiddels zeven boeken geschreven met de Michael prophecies

 Zeer boeiend zijn ook zijn ontdekkingen omtrent optredende synchroniciteiten (Jung), waar ook een ander boek van Wilcock deels aan gewijd is.




The Synchronicity Key 
Deze dikke pil bestaat uit heel veel verrassende verhalen waarvan misschien wel het meest bijzonder de vermelding van het boek van de Nederlandse cardioloog dr. Pim van Lommel  is met de titel “Eindeloos Bewustzijn” . Daarin heeft deze medische specialist over een periode van jaren  ervaringen opgetekend van patiënten met hartstilstand en die zich na het weer ontwaken uit deze “doodstoestand” toch verschillende zaken herinneren. Zo zijn er vele voorbeelden over wat zij zagen en hoorden wat achteraf ook door betrokkenen is bevestigd. Hersendood betekent dus niet afwezigheid of het stoppen  van een persoonlijk bewustzijn.  Daarnaast zijn er ook vele verhalen van mensen die daarna nog hele andere belevenissen hebben zoals door een tunnel gaan naar het licht waar ze in een prachtige omgeving terechtkomen en geliefden ontmoetten.   Het licht, geluid en een gevoeld van onmetelijke liefde overspoelt hen. Van Lommel heeft zoveel van dergelijk verhalen opgetekend en er uiteindelijk een soort van algemeen patroon uit afgeleid met verschillende fasen en ervaringen. Door deze nauwgezette wetenschappelijke aanpak kun je bijna bewijzen, maar zeker heel aannemelijk maken dat er een ziele of geestelijke wereld bestaat. De mens is een onsterfelijk zieleleven dat na de fysieke dood verder leeft.
Dat bewijst ook de enorm uitgebreide studie van dr I.Stevenson naar zogenaamde vroegere levens. Hij heeft wereldwijd consciëntieus verklaringen opgetekend en interviews gehouden met personen die meenden dat ze zich een vorig leven konden herinneren . Op basis van deze aanwijzingen kon men dit achteraf ook verifiëren.  De voorbeelden zijn zo talrijk, verrassend en tegelijkertijd overtuigend , dat reïncarnatie geen geloofskwestie meer is,  maar een bewezen wetenschappelijk feit.
Bij de meeste mensen is de kennis van vorige levens toegedekt en/of versluierd omdat het een belemmering kan zijn om dit nieuwe leven open in te stappen. Toch blijken kinderen  zich op een jonge leeftijd  zo van  3 tot 7 jaar wel vroegere levens te herinneren. “Vroeger toen ik groot was” (lees ook gelijknamige boek van theologe Joanne Klink)  is een gevleugelde uitspraak , die veel prachtige verhalen heeft opgeleverd.  Bij volwassenen krijgen we ook een toegang, maar dan meestal via hypnose,  hypnotherapie of geleide fantasie.
Een latere studie van dr. Stevenson ging vooral over uiterlijke lichaamskenmerken tussen meerdere levens. Als iemand door een messteek of schotwond ergens in het lichaam de dood vindt, blijkt in een volgend leven op dezelfde plaats een moedervlek,  verkleuring of soms misvorming op te treden. Gezichtskenmerken blijken ook grote overeenkomsten te hebben bij opeenvolgende levens.  Op basis daarvan zien oude bekenden in David Wilcock de teruggekeerde ziener Edgar Cayce.  Met de tegenwoordige geavanceerde computers, smartphones met gezichtsherkenning  zijn er vele voorbeelden gevonden zoals bij het onderzoek van Jim Tucker. We kennen ook de prachtige boeken van dr. Raymond Moody naar bijna dood ervaringen (BDE).

Een voor mij nog meer uitgesproken onderzoek is dat van dr. Michaël Newton die vanaf 1947 als hypnotherapeut werkzaam is geweest en honderden mensen in een lichte vorm van hypnose of hypnotherapie heeft teruggebracht naar hun eigen jeugd, vorige levens maar ook naar ervaringen tussen twee aardse levens (“the afterlife” or “In between lives”) . Newton’s  eerste boek waarin hij dat beschrijft heet:  “Journey of Souls” (reis van de zielen). Later kwam ook zijn tweede boek uit “Destiny of Souls”
Dat is zo uitgebreid door deze Newton verzameld en door vele verschillende personen beschreven, dat ook hier op een  wetenschappelijke manier het algemene verloop is vastgelegd . 

 In het boek The Synchronicity key  wordt vanaf bladzijde  166 tot 195 een gedetailleerde beschrijving gegeven van de tien fasen:  
De reis van iedere menselijke ziel na het overlijden of sterven van het aardse lichaam:
1.  
  1.  Dood en vertrek
 Na het overlijden blijf je nog enige tijd in de buurt van je fysieke lichaam, maar dan in een astrale of geestelijke vorm zodat anderen jou niet kunnen zien. Daar neem je waar wat er gebeurt en hoe je omgeving reageert op het heengaan zonder zelf echte emoties te hebben. Er is wel een gevoel van waardering als vrienden en familie met respect over de overledene spreken. Na enige tijd realiseer je je dat je moet vertrekken en wordt je naar iets anders getrokken door een extatisch gevoel van vrijheid en briljant licht. 

2 2. Poort naar geestelijke wereld
Zoals bij bijna dood ervaringen gaan zielen door een donkere tunnel met aan het eind licht. Het lijkt ook alsof het voorafgaande leven in vogelvlucht en tot in grote details herbeleefd wordt. Eenmaal aangekomen bij het licht ervaren zielen prachtige kleuren, vormen en geluiden in een sprookjesachtig natuurlijk landschap  Soms lijken deze plaatsen enigszins bekend als een vergezicht of uitzicht vanaf een berg en zijn daarmee dan ook zeer vertrouwd. Meestal ontmoet je er bekenden of een wijze gids die je verwelkomt, gerust stelt en opmontert. 

3 3.“Thuiskomen”.
Hiermee kom je terecht bij je geestelijke “peer-group”, je zielsverwanten,  de groep waar je gezien je ontwikkelingsgraad “bijhoort” en met wie je eerder ook meerdere levens hebt doorgebracht en nog zult gaan doorbrengen. Daar zijn zielen bij die ook nog op aarde kunnen leven, maar dus in het hiernamaals zijn in hun energetische lichaamsvorm . Dat is een hartverwarmende ervaring om deze oude, vertrouwde mensen/zielen weer te ontmoeten na zo’n lange periode. Je wordt overstelpt met een gevoel van liefde, acceptatie en verlangen om hier te zijn en te blijven . Tegelijkertijd krijgt je steeds meer herinneringen van vorige levens en eerdere ervaringen. 

4 4. Oriëntatie.
Allereerst is er een fase van  energetische gezondmaking.  Oud zeer, trauma’s , verdriet en heftige gevoelens worden gereinigd, behandeld of schoongemaakt  in een soort lichtbad/ douche waar je doorheen gaat. In een ziekenhuisachtige omgeving wordt je weer in balans gebracht. Daarna volgt een coaching of counseling periode met je liefdevolle gids, die je helpt terug te kijken op je vorige leven en na te gaan of je verwachtingen zijn uitgekomen en voornemens  zijn gerealiseerd. Rudolf Steiner heeft deze gids ook wel de “kleine Wachter” genoemd .  In een later stadium ontmoet de ziel ook een zeer hoog ontwikkelde groep,  de raad van Meesters of Raad van Ouderen, die Rudolf Steiner "de Grote Wachter" heeft genoemd, die je ook helpen de goede keuze te maken voor een volgend leven. 
   
5  5. Transitie.
Deze fase is misschien wel de meest hartbrekende of enerverende periode in het hiernamaals. We gaan naar een soort open gebied, waar we zielen zien komen en gaan zoals op een trein- of metrostation, maar dan op een enorme schaal. Er is geen zwaartekracht dus het lijkt meer op een web van interacterende energetische tunnels, die zielen naar hun mogelijke toekomstige bestemming brengen. Ze reizen langs lijnen van licht en staan telepathisch in contact met dierbaren.
  
6  6. Positionering.
Hierbij komen we in een schoolachtige omgeving, waar we ook veel bekenden ontmoeten in groepen van zo’n vijftien personen, een soort “Inner Circle”. In deze setting houden we ons bezig met ons levensboek dat er enerzijds uitziet als een dik leergebonden boek maar anderzijds ook een holografische projectietechnologie in zich heeft. Iedere bladzijde komt overeen met een periode uit onze levens , levendig verbeeldt tot in ieder detail. De nadruk ligt er ook op dat we ons nu  verplaatsen en kunnen invoelen wat we bij andere mensen hebben teweeggebracht. Ook de slechte gebeurtenissen worden herbeleefd.  Voor de al verder gevorderde zielen is er ook gelegenheid om hele andere taken of bezigheden te verrichten, zoals meehelpen aan het scheppen van levensvormen op aarde-achtige planeten, die nog achter lopen in hun ontwikkeling. De geestelijke zielen zijn daadwerkelijk scheppers. Het is ook een soort van recreatieperiode.
    
7  7. Keuze voor volgend leven
Vroeger of later komt er een moment waarop je de keuze maakt om je voor te bereiden op een volgend aardeleven. Dat voelt in eerste instantie als een angstaanjagend moeilijk proces, want je verlaat de beschermde en liefdevolle geestelijke wereld en komt weer in moeilijke aardse omstandigheden. In vroeger tijden lag er gemiddeld zo’n tweehonderd jaar tussen incarnaties maar vanaf 1700 is dat eens per honderd jaar . Er wordt gezegd dat je in een soort futuristische cockpit terecht komt met verschillende beeldschermen die je indrukken geven van verschillende mogelijke levens  voor een volgende keer. Met een controlepaneel kun je vooruit en terugkijken in die levens.
In sommige gevallen kun je (vrijwillig) kiezen voor een volgend levend dat misschien vrij abrupt zal eindigen op bijvoorbeeld  jeugdige leeftijd door ziekte of ongeluk. Dat stelt je dan in staat een groot deel van je karma “snel” in te lossen. 
        
8  8. Keuze voor nieuw lichaam
Hierbij kun je kiezen welk fysiek instrument je gaat meenemen op je reis naar de aarde. Gezond of juist niet. Groot en gezond of juist zwak en behoeftig. Dat stelt je in staat bepaalde ervaringen te ondergaan. Vooraf kunnen we voelen en zien hoe dat lichaam zal zijn en hoe een lichaam “denkt”!

9  9. Voorbereiding en inchecken.
In deze fase ontmoeten we dierbaren die we in een volgend leven zullen tegenkomen en plannen we ook bijzondere synchroniciteitsgebeurtenissen die we ons hopelijk zullen herinneren. Symbolen of sleutelmomenten zullen we ons inprenten die bepalend zijn, bijvoorbeeld  wie onze levenspartner zal zijn.  Na al deze voorbereidingen treffen we nog de Raad van Ouderen  met een serene uitstraling , die onze voornemens willen horen en ons op het hart drukken om onze idealen te realiseren in dat volgende leven als een soort laatste peptalk.
  
1 10. Nieuwe geboorte 
Hierbij verliezen we het bewustzijn en gaan we ook door een  soort van tunnel en worden uiteindelijk geboren.  


David Wilcock heeft ook een belangrijke rol gehad in een eerdere film , die op DVD is uitgekomen en sinds een jaar ook gratis op You Tube is te bekijken. Het heet Above Majestic en duurt twee uur en verwijst naar een elite groep die trillioenen dollars uitgeeft aan ondergrondse bases en geheime (ruimte-) technologie , maar waar de nationalae regering en/of de president helemaal geen weet van heeft. Het is een Secret Space Programme waar in samenwerking met Buitenaardsen een geweldige technologische progressie heeft plaatsgehad, maar buiten het beeld van de gewone burger.
Een echte eye-opener met veel oorspronkelijke historische beelden en geloofwaardige bronnen zien we in deze film:   https://www.youtube.com/watch?v=ZSyH26cl9AQ    


Andere recente video's vind je op www.divinecosmos.com 
Zoals een 2,5 uur durende video over de graancirkels van 2023 en hun betekenis , de actuele stand van zaken en een wereldwijde meditatie. https://youtu.be/mJ11IfUie6U?list=UUqObSfoC2hZh0SmQFMHLdJw

Nog later een 3 uur durende video: https://youtu.be/Mh7y7LoqW2U?list=UUqObSfoC2hZh0SmQFMHLdJw
a positive change is coming.

Er is nog een bijna 3 uur durende video en die gaat ook over solar flash en the global warming niet alleen op aarde maar ook in ons hele zonnestelsel. 
Hoofdonderwerp zijn de Hindoe en Zoroaster voorspellingen over de komende ascension. 
 https://youtu.be/tIdbj4fqRWQ


Gepost door op Geen opmerkingen:

maandag 6 augustus 2018

Nationaal Ruimtevaartcentrum



Space Expo.

Nederland heeft een heus ruimtevaartcentrum Space Expo ingericht in de nabijheid van het ESTEC onderzoekscentrum in Noordwijk , dat  onderdeel is van het Europese Ruimtevaart Agentschap (ESA) .
Model van Europese Ruimteraket Ariane

 Wetenschappelijk gezien heeft Nederland een grote naam binnen het vakgebied van de astronomie. Veel ontdekkingen zijn gedaan door Nederlandse heelalonderzoekers.  Al jaren is Nederland daarnaast actief betrokken bij de ontwikkeling van een Europese ruimtevaart en al bij de lancering van de Europese Raket Ariane vanuit Frans Guyana. Ook heeft Nederland veel expertise op het gebied van satellietontwikkeling en kennen we de deelname van de Nederlanders Wubbo Ockels en André Kuijpers aan het internationale ruimtevaartstation (ISS) . Kuijpers heeft al twee missies mogen meemaken en de laatste was voor enkele maanden in de ruimte zweven in het ISS-ruimtestation. Zelfs de Sojoez-capsule waarmee André en zijn mede astronauten weer terug op aarde kwamen, staat tentoongesteld (zie onder). Bij terugkeer door de dampkring ontstaan hoge temperaturen waardoor de buitenkant ook plaatselijk zwart geblakerd is.


Prachtig is ook de nagebouwde astronautenruimte van het ISS waar je in kunt lopen en kunt zien hoe astronauten slapen in de ruimte en hoe ze door kleine raampjes de aarde kunnen gadeslaan.  

Het meest indrukwekkend is de nagebootste maanlander waarmee de Amerikaanse NASA astronauten naar de maan zijn gebracht en waarvan iedereen de beelden van de eerste stappen op een andere planeet nog wel op zijn netvlies heeft staan.
Toch zijn er sceptici die beweren dat de beelden niet echt zijn, maar gemaakt in een filmstudio.  Volgens sommigen is het nog niet mogelijk om door de Vanallengordels te vliegen, die als gevaarlijke stralings- of deeltjesgordels rond de aarde aanwezig zijn.
Een ander argument zijn twijfels over de originele foto’s die de NASA heeft vrijgegeven, waarop de maanlander er gewoon lijkt te zijn "neergezet". Het is bijna onvoorstelbaar dat het landingsgestel niet deels in het rotsachtige zand of gesteente is gezakt of beland. De landing moet toch een flinke klap hebben gegeven. Op de originele foto zijn de poten van het landingsgestel echter goed zichtbaar.  Vreemd genoeg heeft NASA het oorspronkelijke beeld- en filmmateriaal niet volledig vrijgegeven. Delen ervan zijn zelfs kwijtgeraakt. Kun je je dat voorstellen? Van de belangrijkste ruimtemissie? Slordig omgaan met feiten en bewijsmateriaal?

In het najaar van 2018 is er ook een Amerikaanse film uitgekomen die draait om de eerste kosmonaut van de Verenigde Staten Neil Amstrong, die als eerste een stap op de maan zette in 1969. De titel is passend: "First Man". Een eerbetoon aan de man die in 2012 is overleden, maar ook publiekelijk heeft aangegeven dat zij niet alleen op de maan waren. Zie ook https://www.wanttoknow.nl/universum/neil-armstrong-zo-was-hij-nooit-op-het-nieuws/
In de film First Man komt dat totaal niet naar voren, misschien ook omdat NASA meewerkte aan de productie van de film en de regisseur inzage gaf in oude documenten, maar vreemde zaken bijna altijd in de doofpot stopte. De film is wel een aanrader omdat het laat zien onder welke druk en hoogspanning deze ruimtevaartpogingen waren, met dieptepunten maar gelukkig ook successen. Je wordt bijna "medepassagier" en beleeft wat er in die capsule allemaal gebeurde.
Interessant in dit geval is ook de persoon Maurice Chatelain die gedurende het hele Apollo-project verantwoordelijk was voor de communicatie in de ruimte. Hij beschreef later in een boek Our Cosmic Ansestors dat hij ervan overtuigd was dat "buitenaardsen" en Ufo's alle Apollovluchten nauwlettend hebben gevolgd tijdens de vlucht en ook bij hun landingen en rondjes om de maan. Ze hadden er een geheime code zelfs voor. Steeds als een van de astronauten zei "Santa Claus is here", dan wist men in Houston dat er een Ufo gezien werd. Commandant Frank Borman van de Apollo 8 die in 1968 een tiental rondjes om de maan maakte zei tot zijn eigen grote verbazing: "Santa Claus is real" , oftewel Sinterklaas/de Kerstman (lees Ufo's en buitenaardsen) bestaat!  NASA wil echter het grote stilzwijgen hierover bewaren, omdat men bang is dat er anders misschien paniek uitbreekt onder de mensen. Deze doofpot wereldwijd duurt al decennia en maar mondjesmaat durven steeds meer insiders de waarheid naar buiten te brengen en zo ook Neil Amstrong.       
     
 In het Nationaal Ruimtevaartcentrum is geprobeerd met name voor kinderen om enkele fascinerende zaken interactief te benaderen, zoals het wegschieten van een capsule in een plastic buis. Verder geeft men dit jaar ook lezingen gegeven,uitgaande van bekende stripverhalen die ook gaan over de Ruimtevaart zoals bijvoorbeeld die van Kuifje op de Maan. Door de vergelijking van reality en stripfictie worden feiten, onmogelijkheden en wetenswaardigheden duidelijk gemaakt. Dat is smullen voor the kids, die gefascineerd luisteren. In het Belgische Genk vinden we ook een mooi ruimtevaartcentrum, de Cosmodrome met een inpandige Sterrenwacht.


Toch zou er meer aandacht mogen komen voor de nog niet ontrafelde vraagstukken. Hoe kan het eigenlijk dat we steeds tegen dezelfde kant van de maan aankijken en dus nooit de achterkant van de maan kunnen zien?  Daarover is ook een speelfilm gemaakt waarbij het verhaal aangeeft dat Hitler en een deel van zijn mensen naar de achterkant van de maan vertrokken zijn en daar nog steeds verblijven.
Hoe kan het dat op basis van bodemmonsters blijkt dat de maan ouder is dan de aarde, terwijl het een satelliet van de maan is die rondjes om de aarde maakt. Wat deed die maan toen de aarde er nog niet was??  Hoe kan het dat Mars , als rode planeet ooit "vernietigd" is door kernexplosies? Het zou mooi zijn om het publiek juist uit te dagen en te prikkelen met deze vragen. 

Interieur van Sojoez-capsule


Sojoez-capsule André Kuipers




Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)